alsof je niet bewust je leven meer meemaakt, alsof alles gewoon gebeurd maar je het niet door hebt.
En toch maak je alles bewust mee, maak je elke keuze wel gewoon met je volle verstand.
Soms lijkt het alsof je droomt, je voelt jezelf niet maar je weet dat je er bent..
Toch is alles zoals het is. Het ene leuker dan het andere....
Nou hoe vaag wil je beginnen he?
Toch is het zo, ik maak alles mee, ik denk overal over en aan, en toch lijkt t alsof alles niet echt is. Je weet dat alles ECHT 100% met je gebeurd maar toch denk je, ik wordt ooit weer wakker ergens in 2006 en moet dit hele stuk overnieuw doen.....
Ik heb echt geen idee hoe mn leven er uit moet zien, ik heb geen idee hoe ik me over 10 minuten voel, ik weet niet eens hoe ik me 10 minuten geleden voelde. Ik ben echt een warhoofd, ik weet soms niet waar ik het moet zoeken van ellende en 3 minuten later lig ik ff op mn bed muziek te luisteren en te relaxen. Al mijn gevoelens zitten elkaar op de heupen, De goede drukken de slechte weg, maar de slechte drukken de goede weer weg.
Over het algemeen voel ik me best goed, maar de momenten dat ik me k*t voel zijn er ook nog wel, en die gaan voorlopig niet meer weg denk ik.
Eigenlijk wil ik dat wel, eignelijk wil ik me weer echt zo voelen als ik deed, toen zat ook niet alles zoals ik wilde dat het zat, maar ik kon ermee leven. Dat wil ik nu weer, ermee kunnen leven.
En dat gaat steeds beter, je went aan alles, je bent er niet blij mee maar het went, het ene moment denk je acht, over een paar maanden is alles weer in orde, en het moment erop denk je IK MOET NOG ZOLANGGGGGG!!!!!
Voorlopig loopt alles gewoon nog door elkaar heen, er gebeuren leuke dingen en daardoor redt ik me er op dit moment wel doorheen... maar ik weet nu dat ALLES je kan overkomen, de zin: "dat gebeurd mij niet" zal je nooit uit mijn mond meer horen.....
dit was wel een lekker onsamenhangend vodje tekst he!!!!!