je beheerst me alles... Je bent dr altijd, in me gedachten overal en dan denk ik soms hé ik d8 niet aan je en dan denk ik later wel, want ik d8 nog dat is wat voor jou.
Je bent echt overal om me heen en dat maakt me ontzettend chagerijnig. Ik wordt er echt zo ziek van. Hoe wis ik je uit mijn systeem, al was het maar voor de helft. Hoe zorg ik dat je niet meer zoo belangrijk bent. Hoe? Hoe?
Hoe leer ik niet jaloers te zijn. Waarom ben ik niet gewoon mezelf... Of mss ben ik dat wel
Waarom kan ik zo verdomd goed alles overdrijven, waarom wil er niemand luisteren en waarom zit je zooooo diep binnen in? I don't know
You're my everything, helaas, Ik loop met in de vlinders in de knoop in me buik. Soms komen er een paar vrij, maar niet allemaal. En bovendien verdwijnen ze niet.
Ik wordt Zoooo chgerijnig van je. Waarom ik? Waarom waarom? Ach waarom ben ik toch zo zielig
(het begint nu beetje vreemd te worden) Beter kan ik ook gewoon niet aan je denken of aan iets anders denken zonder mezelf te forceren.
Ik word hier een beetje moe van. Vind je het gek dat ik je wil haten, maar dat dat niet helemaal lukt. Whaaaaaaaa en volgens mij heb je niet in de gaten dat ik zo denk... al probeer ik het je duidelijk te maken..... Maar jij houdt niet van subtiel alles moet meteen duidelijk zonder omwegen hint en whatever, maar duidelijk zeggen is moeilijk. Het is al heel veel dat je weet dat ik je ernstig graag mag....
Whaaaa om gek van te worden
Je maakt me zoooo chagerijnig. En dit duurt al veel te lang
nu al 6 maanden. wtf? 6 maanden das echt te lang. Whaaaa ik herken mezelf niet meer whaaaaaaaaaaaa!!!!!