alles gaat fout
hi,
zondag ben ik voor de verandering maar weer weggelopen. ik blijf nu bij mijn half oma twink. ze is echt heel lief voor me en helpt ermee. zondag stuurde me vader smsjes met waar ik was enzo maar die had ik pas savonds rond 12 uur ontvangen, omdat ik in dit huis weinig berijk heb. daar kon ik dus ook niks aan doen. ik had me vader een smsje gestuurd met dat ik em zou bellen de volgende dag om uit te leggen waarom ik weg was en wanneer ik weer terug zou komen. en dat ik zijn smsjes neit had kunnen ontvangen. ik gistere dus bellen. neemt hij niet op, ik denke dat hij misschien nog neit thuis was maar dat zou onzin zijn omdat hij om 9 uur nog steeds niet opnam, ook niet op zijn mobiel!! dus hebben we het gistere gelaten voor wat het is, vandaag weer even gebeld, huistelefoon, neemt hij niet op, mobiel, klikt hij me weg en staat nu uit! hij negeert mijn telefoontjes gewoon, KLOOTZAK!! nog steeds neemt hij de telefoon niet op, en ik heb het antwoordapparaat wel ingesproken enzo maar hij wil gewoon niet luisteren! is het zo moeilijk dan om even te luisteren naar je dochter als ze wil vertellen waarom ze weg is en wat er fout is?? blijkbaar voor hem wel! shit het gaat allemaal weer lekkr fout. ik had nooit weg moeten gaan, ik had gewoon daar meoten blijven en me moeten opsluiten in me kamer zoals ik dat altijd doe/dee! ik ga zometeen proberen of ik me psygoloog kan berijken en dan ga ik met hem over de situatie praten. ik denk er over om in een begeleidend wonen huis te gaan, ik meot er wel 16 voor zijn (wat ik nog niet ben, pas in november) en er staat waarschijnlijk een wachtlijst van een jaar ofzow, maar wat doe ik in dat jaar? naar huis? no way, ik wordt er waarschijnlijk niet eens ingelaten als hij nu de telefoon niet opneemt:S en hier bij me oma en haar man blijven kan ook niet echt omdat tsja ik wil hun ook niet te veel overlast bezorgen, ze zeggen wel dat dat niet zo is maar zo voelt het wel, en ik ga ook echt neit op straat leven ofzow! nee dat zal ik niet/nooit doen. ik moet gewoon doorzetten en kijken of me vader een beetje kan afkoelen en met hem te gaan praten.
t leven is hard en je kan het niet bestrijden met een kussen.
ik moet gewoon volhouden en kijken wat er gebeurt
kussj, moi.
jene, vrouw, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende