"Alles is liefde voor wie dat wil en voor wie nog durft te dromen, over wonderlijke prinsen op witte paarden.."
Eh yep, waarom ben ik dan nog de eeuwige vrijgezel? Ik had er nooit zo'n moeite mee en had gewoon plezier wanneer ik het wilde (nog steeds hoor!). Nu op mijn nieuwe school zijn we een vriendengroepje van 5, waarvan er 2 al een aantal jaren een vriend hebben, eentje was aan het daten en is het sinds twee weken een relatie geworden, en de andere had een jongen ontmoet en smste ermee.
Ik maakte er altijd grapjes over, "Ik heb nu 2 jaar en 4 maanden een vriend, en jij?" "Ik nu 10 maanden.". "Oh ik heb al 19 jaar met mezelf" en ik lachte zelf altijd het hardste, maar het knaagde wel altijd aan me.. Ik ben niet de knapste, maar ook zeker niet de lelijkste.. De laatste vriendin heeft sinds vandaag dus een relatie, en ik ben blij voor alle vier, eerlijk!
Maar ik zelf heb nog nooit een echte relatie gehad. Ik weet dat ik er aan toe ben, maar kom in mijn ogen nooit een goede tegen.. En als ik dat doe, loopt het nooit goed af. Niet goed voor mijn zelfvertrouwen want die is inmiddels al 2x diep naar beneden gehaald. Er zijn dus twee jongens geweest op wie ik érg gek was, maar na een aantal dates besloten ze niks meer te laten horen. Tussen deze twee in en erna, ben ik altijd bang geweest dat het weer zo zou aflopen met andere jongens, daarom stelde ik 'daten' zo lang mogelijk uit.. Maar ook dat werkte natuurlijk niet.
Vorig jaar ben ik erg veel veranderd. Positief. Ik ging voor een half jaar naar het buitenland voor stage en dit veranderde me natuurlijk heel erg. Ik werd een stuk zelfstandiger en een groot deel van verlegenheid ruilde ik in voor meer spontaniteit. Ik voelde me heerlijk, eindelijk! Tot ik weer naar huis ging en hierdoor ook vrienden kwijtraakte, vraag me niet waarom.
Ik dacht juist doordat ik veranderd was dat het ook een positieve kant kon hebben op het liefdesgebied, omdat ik meer 'durfde'. Een poos geleden stapte er altijd een knappe jongen bij me in de bus en we kregen contact. Een paar weken later had hij een vriendin..
Weet dat ik er niet naar op zoek moet gaan, maar het houd me heel erg bezig.. 'Het komt er wel' weet ik inmiddels ook wel, en daar geloof ik ook zeker in. Maar ik weet alweer hoe het er morgen op school aantoe gaat, vier romantische verhalen en een persoon die stilletjes rondkijkt
ik heb ook nog nooit een vriendje gehad maar het probleem word dan dat als je een vriendje hebt en je bent dan wat ouder en hij ook dat hij dat meteen seks wil terwijl jij al die eerste stappen nog niet hebt gehad
Daar moet je dan alleen op ingaan als je er aan toe bent, als hij echt van je houd begrijpt hij dat wel Op dat gebied ben ik wel wat verder, maar in een relatie zit meer dan alleen seks, in mijn mening..
Ik denk ook altijd "mijn tijd komt nog wel, en dan zal het awesome zijn". En ik geloof daar ook zeker in, alleen soms is het moeilijk als de rest om je heen wel allemaal leuke, lieve vriendjes of vriendinnetjes heeft.
Alles is liefde. Maar dat is breder dan enkel een relatie. Liefde voor jezelf. Liefde voor de natuurlijk. Met liefde doen wat je doet. Je vrienden koesteren. Alleen ben je nooit, tenzij je je opsluit.