angst vult mijn gedachten
lieve dagboek
vandaag heb ik verdriet en bang zijn vult mijn gedachten
alsof het sombere weer boven drijft
het heeft me de hele nacht doen woelen en wakker worden
en jij , jij begreep mij dat deed echt goed
ook ik zag in jouw ogen ook soms een traan
ik weet het wel dat ik moet blijven vechten
maar soms is het moeilijk en zou ik gewoon maar willen rusten
ik wil je geen verdriet doen want jij bent voor mij alles
diegene die ondanks de zorgen om mama iedere dag klaarstaat voor me
me steeds opbeurt als ik weer eens geen moed meer heb
me zoveel liefde geeft en ieder ogenblik er is
daarom hou ik zoveel van jou
ik wil niets liever dan genezen verklaard worden zodat we onze toekomst samen kunnen opbouwen
maar wanneer zal dit zijn
zal dit nog ooit komen
daardoor ben ik bang , lieve dagboek
tot morgen maar weer
line, vrouw, 41 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende