Angstaanval

21-12-2017

1 december kreeg ik de sleutel van mijn huisje. Het voelde direct goed. Het is een oud huisje maar wel vrijstaand dus hoef met niemand rekening te houden. Vooral met het opknappen/klussen is dat heerlijk. Boren en schuren wanneer ik dat wilde. Een fijn huisje maar man wat is het er koud. Ik ben nog steeds aan het zoeken naar de juiste instelling voor de verwarming maar dat is ook het enige echte nadeel aan de woning.

Afgelopen week was heerlijk! Een weekje Kaapverdië met mijn vriendin. Gewoon even een weekje ontsnappen aan de kou. Zon, zee, stand, lekker eten en voor de rest vooral relaxen! Het is gelukt, wat een top week! Het was nog even spannend of de vakantie door zou gaan ivm de sneeuwval maar gelukkig zijn zowel de heen- als terugweg soepel verlopen.

Gisteren, pas 1 dag terug in NL en ik had mijn kerstdiner, zo een zin in, NOT! Ik zat nog in mijn vakantie modus, mijn vakantiemodus die 24/7 samen betekende. In de auto op weg naar mijn huis voelde ik een steentje in mijn maag, ik had eigenlijk helemaal geen zin om naar huis te gaan, tenminste niet om vervolgens naar het kerstdiner te gaan en vervolgens alleen naar bed te moeten gaan.

Het kerstdiner was snel voorbij dus ik lag op tijd in bed. 22:00-22:30. Geen vuiltje aan de lucht. Ik heb nog wat youtube filmpjes gekeken, mijn vriendin een fijne nacht gewenst en wilde toen gaan slapen. Dat wat begon als ''super kut alleen in bed'' sloeg over in ''wtf hoor ik''. Het is een oud huis en slaap er pas een paar nachten dus herken nog geen geluiden. Het kraakt, het piept en om het huis is ook best wat leven en ik kan de geluiden nog niet plaatsen.

Ik ben van mijzelf al vrij oplettend maar alleen in een groot nieuw huis is echt wennen. Als ik het schrijf klinkt het super kinderachtig maar overdag is alles een stuk minder eng/groot als snachts.

Het begon met een kraakje boven in de hal maar nog niets spannends. Ogen dicht, slapen. Weer een geluidje. Aghhh niets aan de hand, ga slapen. 100 kraakjes, bonkjes en piepjes later was het al te laat. Mijn hartslag leek wel een hardcore nummer en mijn adem zat tot hoog in mijn keel. WTF! Er is echt niets aan de hand T, ga nou slapen. Oke oke, ademen in, ademen uit. Kijk nog even op mijn telefoon en zie dat het bijna 24:00 uur is.

Ik heb super veel slaap nodig en aangezien ik vandaag weer beginnen met werken (07:00) had ik een extra drang om te slapen. De combinatie van de tijdsdruk, de aanhoudende geluidjes, mijn hartslag en hoge ademhaling zijn de perfecte mix voor een paniekaanval. Lig je dan, grote stoere man. Nou vannacht dus niet.

Mijn focus lag bij de geluidjes, ik hoorde mijn hartslag in mijn oor op het kussen, beetje dat niveau. Mijn hoofd die zei dat ik nu echt moest gaan slapen. Mijn hart die aan alles dacht behalve rustig worden en mijn ademhaling die leek alsof ik met een longontsteking een marathon had gelopen. Ja dat ging lekker.

Rond 02:00 toch maar op mijn telefoon gekeken hoe laat het was. Een appje van mijn vriendin om 01:30, zij kon ook niet slapen. Ik heb terug geappt en kreeg direct antwoord. Even een momentje van herkenning, zij sliep ook niet. Even kort gekletst, naar de toilet gegaan en toen weer terug naar bed.

Mijn hoofd was ondertussen al uren bezig met de geluidjes dat ik echt het idee had dat ze beneden de boel aan het leeg halen waren. Ik heb een nare ervaring met inbrekers dus misschien dat dat ook nog wat paniek zit. Hoe dan ook, ik heb vannacht nog gekeken voor een alarmsysteem, camera's, bedacht wat ik zou doen als ik iets de trap op zou horen komen en ga zo maar door.

Het begon toch aardig op een angstaanval te lijken maar kon het op zich nog redelijk handelen totdat het bijna 03:30 was en ik uit vermoeidheid wel in slaap moest vallen. Op het moment dat ik weg viel schrok ik direct weer wakker, happend naar lucht en het gevoel dat ik een hartaanval kreeg. Whooow wat is dit? Hart bonkte in mijn borstkast, paniek all of the place. Yes het cirkeltje is rond! Hier gaan we dan! Ik had het te pakken, de angst om in slaap te vallen, bang zijn dat ik zou stoppen met ademen.

Ik heb mijn telefoon gepakt en gegoogled of iemand anders zich hiermee kon identificeren. Ik las een aantal gelijkwaardige verhalen maar om nou te zeggen dat ik rustiger werd, nou nee. Uiteindelijk keek ik om 04:30 voor het laatst op mijn telefoon, om 06:20 ging mijn wekker dus mijn eerst werkdag is best een uitdaging.

De grap van het verhaal is dat ik vanmorgen werd opgehaald door een collega en ik mijn sleutel niet kon vinden. Ik haalde de deur van de klip om naar hem toe te lopen om aan te geven dat ik op zoek was naar mijn sleutel, open de deur, zitten ze nog in de voordeur!

Vanavond gewoon weer lekker slapen!