ave,
de avond is vandaag zo zwart als mijn thee,
de hete smaak is bitter ,maar o zo lekker...
ik blader met één hand door een antiekboekje,
vol geschreven met lieflijke herinneren, in rijmpjes...
het boekje is op zijn mooist door verschillende mensen beplakt en beklad,
het boekje is een getuige van vriendschappen,liefdes,maar voor al eenvoudige onschuld...
--<>--
vele kenen ze nog uit hun schooltijd,
poëziealbums, of zo als ze ook wel worden genoemd poesiealbums,
naar de opschrift van de album voorop,
omdat de oude albums vaak nog uit Duitsland kwamen...
het schrijven in een album is niet nieuw,
het gebeurde al in de 16de eeuw...
het traditie is waarschijnlijk ontstaan in de Duitse universiteiten...
zo'n album was toen alleen weggelegd voor rijke studenten,
maar ja studeren was uberhoud alleen voor de rijken...
vrienden schreven toen in elkaars boekje als een blijvende herinnering,
en tekenden vaak hun familiewapen bij,als ze die hadden...
deze boekjes worden ook wel ''amicorum'' genoemd,
of terwijl wapenboekjes...
gaandeweg gingen ook de zonen van rijke kooplieden uit de hanzesteden en havensteden het gebruik van elkaars albums te beschrijven overnemen...
omdat toen het heel gebruikelijk was om van de ene naar de andere universiteit te zwerven,
omdat in alle universiteiten in Latijns werd onderwezen,
gingen sommige van deze boekjes de hele wereld over, letterlijk...
na 1670 daalde opeens de interesse in amicorum albums,
tot in de tweede helft van de 18de eeuw..
ze werden toen weer zeer populair, soms zelfs om als een souvenir weg te geven...
in de 19de eeuw werd het amicorum herontdekt door de dames,
en eigenlijk sindsdien werd de leeftijd van de gebruikers steeds jonger en jonger...
tot dat in de 20ste eeuw de poëziealbum eigenlijk alleen nog maar door schoolmeisjes weden gebruikt...
een ander afgeleide van de oude amicorum is de gastenboek,
die ook in mijn museumpje te vinden is...
en nu in de digitale tijdperk is de vriendenboek weer helemaal terug,
maar persoonlijk vind ik de oude boekjes meer charme hebben...
maar ja ik ben maar een nostalgist die houd van de gevoel van oude bladzijdes tussen zijn vingers,
de onevenheden in de teksten op de antieke bladzijdes en de muffe oude geur van vervlogen tijden...
http://24.media.tumblr.com/f1bd0ad31f218b39a9ab10980c172bdf/tumblr_mp2q224C0i1sq134po1_500.jpg" class="resize" alt=""/>
faithfully yours
The TeaRat