Argh!

Nou, het is alweer een hele tijd geleden. En schrijf ik weer een keer, heb ik weer bijna geen tijd, want over een uur moet ik bij mensen zijn om op te passen. En grr, ik heb weer zo'n buikpijn! Gewoon, door het eten. Een normaal mens eet zelfs nog meer dan ik doe. En ik voel heus wel of deze buikpijn komt doordat ik te weinig eet of te veel, te veel dus. Maar hoe dan? Echt, ik snap alles soms ook niet meer. En dat hoeft ook helemaal niet. Maar nu is het vakantie en zit ik nog met deze dingen. Terwijl anderen er gewoon "onbezorgd" van genieten.

Nu heeft een kennis gevraagd of ik een dagje kom helpen op haar werk met dingen klaarmaken. En dat lijkt me heel leuk, maar nu komt het - en wauw, wat een verrassing - het is een uur rijden, ik ben bijna aan de andere kant van NL (grof genomen dan) , geen familie om me heen (nouja ze is familie, maar anders). Tja, zit ik dan. Als je ouders hebt die je stimuleren om TOCH ECHT TE GAAN, maar je zelf niet durft. Ja, doe je niks aan. Nee, klopt.

Ja, wat moet ik nu? als ik zeg: ik ga niet, krijg ik de volgende reactie: ik snap het heel goed, maar dan ga je er weer niet uit.

En wat kan ik daar nu weer mee. Alsof even naar de andere kant van NL gaan een goede opbouw is. Dacht het niet.

Of denk ik nu weer te negatief?
16 jul 2021 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van KatieAnn
KatieAnn, vrouw, 18 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende