Arme eierstok
Het is inmiddels alweer meer dan 3 maanden geleden dat ik voor het laatst bij de gynaecologe op de tafel lag. Ik zie al die zwangere vrouwen in de wachtkamer nog kijken: wat moet een 17-jarig (de eerste keer was ik zelfs nog 16) meisje op deze afdeling?
Het begon allemaal met een verschrikkelijke buikpijn. Het kwam niet regelmatig. Soms was ik ongesteld en voelde ik niets, een andere keer werd ik niet ongesteld en had ik er ontzettend veel last van. Ik weet nog een keer dat ik krijsend van de pijn in mijn zusjes bed lag (dichter bij mama) en dat we toen naar de HAP zijn gereden. Ze konden niks vinden en ik moest maar weer aan de pijnstillers. Pijnstillers, o als die er toch niet waren...
In de 3 jaar dat ik er al last van heb, ben ik minstens 2x met dezelfde klacht naar de huisarts gegaan: zonder resultaat. Het zullen wel darmkrampjes zijn, zeiden ze, het is over een paardagen wel weer over. En het wás na een paar dagen ook over, maar ik vreesde altijd voor de volgende keer dat ik het kreeg. En die keren vielen allemaal zeer ongelukkig: tijdens de kampeervakantie, tijdens de proefwerkweek, etc. Ik ben nog een keer van pil veranderd, maar aan pijn heeft dat niet veel verminderd. De laatste keer bij de huisarts hebben we dringend verzocht om een doorverwijzing naar echoscopie.
De dame die de echo nam, had niet vaak 16-jarige, niet-zwangere meisjes op de tafel gehad. Het feit dat ik nog maagd was, deed haar besluiten een uitwendige echo te maken. Op het scherm was echter niets te zien behalve een vage, zwarte massa. Ze wilde me bijna wegsturen, tot ik haar verzocht dan maar een inwendige echo te doen. Zo preuts ben ik niet en ik móest en zou weten of er iets verkeerd zat daarbinnen. Eierstokken blijken miniscuul kleine dingetjes te zijn en ook de baarmoeder was moeilijk zichtbaar, zo klein. Naast mijn linker eierstok zagen we echter een - in verhouding met dat eierstokfrummeltje - gigantische zwarte vlek. De echoscopiste heeft direct printjes uitgedraaid met een doorverwijzing naar gynaecologie.
De week erna lag ik weer met mijn benen wijd op een tafel, bij een vrouw die ik niet zo aardig vond. Eigenlijk zouden alle dokters zo moeten zijn, deskundig en recht voor zijn raap, maar mij lag ze niet. Hetzelfde beeld kregen we te zien op haar echo-apparaat. Terwijl ze zich daarbinnen in allerlei bochten wringde met haar microscoop-paardenlul, concludeerde ze dat er niets was veranderd met het beeld. Duhh, het was net een week geleden.
Waarschijnlijk is het een vochtblaasje, niet duidelijk is het of deze op of in mijn eierstok zit. Dit veroorzaakt dus de pijn, maar alleen wanneer ik een eisprong gehad heb in de linker eierstok. Op dat moment was het blaasje 3,5 bij 3,5 cm groot, terwijl de eierstok nog niet eens 1 cm groot was. Kun je je voorstellen hoe angstaanjagend dat eruit moet zien? Wel, de gynaecologe vertelde de meest gangbare procedure: na 3 maanden moest ik terug komen voor een nieuwe controle. Als het nog niet weg was of juist groter was geworden, moest ik opnieuw een periode van 3 maanden wachten. Daarna zouden ze beslissen wat er verder zou gebeuren. Om van de pijn af te zijn, mocht ik de pil doorslikken, zodat ik alleen ongesteld werd tijdens een doorbraakbloeding.
Ik slik de pil nu een half jaar door en ben in totaal misschien 4x ongesteld geweest, waarvan 1x met buikpijn. Best relaxed, al zeg ik het zelf. Maar goed, na 3 maanden ging ik dus terug. Op de echo was te zien dat het blaasje was gegroeid. Deze keer was het 4 bij 3,5 cm groot. Na 3 maanden nog eens terugkomen dus.
Morgen ga ik bellen voor een nieuwe afspraak. Ik ben bang dat er niets veranderd is of dat het wéér gegroeid is. Er bestaat dan een grote kans dat ik geopereerd moet worden en mijn eierstok wordt verwijderd. Dat betekent dat ik nog maar 1 eierstok over zou hebben, maar hoogstwaarschijnlijk geen last meer van buikpijn. Wel ben ik dan nog maar 'half' vruchtbaar, wat zou betekenen dat de kans op een bevruchting 2 maal zo klein wordt. Over kansen gesproken: er bestaat een goede kans dat hetzelfde fenomeen nog eens optreedt in mijn andere eierstok. Ik wil niet onvruchtbaar zijn, nooit!
Jeananas, vrouw, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende