artis, levens gevaarlijk...

ave,
ik geniet nu even van de nacht met een kop thee,
het is heerlijk rustig...

vandaag ben ik samen met mijn vriendinnetje naar artis geweest...
een geslaagd dagje,maar wel vermoeiend...

hieronder zie je de mooiste foto's die ik heb genomen vandaag...



elke keer als ik in artis ben, wil ik als eerst de wasberen bezoeken,
ik vind ze zo geweldige dieren...

mijn vriendin stond nog bij de poort met haar kaartje,
toen ik allang bij mijn kleine behaarde vriendjes stond...

een klein geheimpje die ik nu met mijn digitale dagboek ga delen...
ik vind wasberen zo geweldig dat er nu stuk of 20 van heb,
knuffels wel te verstaan...
mijn vriendin noemt het ''onze'' wasberen kolonie,en de familie groeit nog steeds...



even terug naar het artis dagje verhaal...
een ruime uur, later toen mijn vriendin mij had weggesleurd bij de wasberen,
liepen we langs de vele dieren die artis telt,giraffes ,leeuwen,stekelvarkens enz,enz...
maar geen enkel dier kreeg zo veel aandacht van mijn vriendin als een zwarte kat met een witte vlek,
die blijkbaar verdwaalt was en rond liep bij het insecten paviljoen...







we eindigden onze dag met een bezoek aan het Vlinderpaviljoen...
na wat doelloos tussen de mooie fladderende diertjes te hebben gelopen,
wou mijn vriendinnetje een dooie vlinder als souvenir hebben...

ik heb een uur lang onder elk blad lopen zoeken...
en toen ik net de hoop wou opgeven ,
kwam mijn vriendinnetje dol enthousiast naar me toe...
''daar albert ,daar ligt er één'' riep ze...
ze wees naar een onmogelijk plekje achter de struikjes ...
''ga hem nou pakken voor me,schiet op'' riep ze...
voorzichtig ging ik van de pad af en de bosjes in,
na wat gemanoeuvreer door het groen,
was ik eindelijk bij het dode beestje aangekomen...
ik pakte de vlinder voorzichtig op en draaide me om,
blijkbaar was ik iets te snel,
of ik bleef ergens achter haken,
in ieder geval maakte ik een grote smak voorover...

mijn lieftallige vriendinnetje riep zo bezorgt als ze was;
''is de vlinder nog heel?''
ik keek in mijn handen, gelukkig hij was nog heel...
ik stond op en kwam naar haar toe...

heel voorzichtig deed ze de vlinder in een bakje,
en ze keek me aan en zei met een lach;
''jezus albert,kun je dan nooit gewoon doen? en je bloed...''
vervolgens gaf ze me een kusje en een zakdoekje om het bloed weg te vegen...

ik had namenlijk wat schaaf wondjes op mijn gezicht en handen overgehouden,
van mijn avontuur in den wildernis van het Vlinderpaviljoen...
een geslaagd dagje...





faithfully yours
R.Albert
03 apr 2013 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van tea4u
tea4u, man, 39 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende