auw....

Auw……

Het warme mes met rode randen,
Valt langzaam uit mijn handen.
Bloed welt op uit de nieuwe krassen,
Iets wat mij niet meer kan verassen.
Een witte arm vol rode strepen,
Dingen die door niemand worden begrepen.
Snijden, het doet me zo goed.
Ook al weet ik dat ik stoppen moet.
Ik concentreer me op de pijn,
Heerlijk, het ideej dat ik er snel niet meer zal zijn
Hou vol, nog heel even.
En dan is het voorbij, mijn leven