Auw. Lul.

Hieperdepiep, de vlaggen mogen uit! oranje heeft met 2-0 gewonnen!
En wij zaten te kijken in de aula van onze school. Groot scherm, goede sfeer. Maar die vijfdeklassers achter ons moesten even stoer doen.

Die Deen had net een eigen doeplunt gemaakt toen ik zo'n opblaasbare hand voor de vijfde keer tegen mijn hoofd voelde komen. Fijn. Super. Verbeter de sfeer.
Waarom was ik er de eerste vier keer niet boos over geworden en de vijfde keer wel? Ik ben nogal verkouden en m'n oren zaten dicht. Bij die klap schoot m'n linkeroor in één keer open. Met die klap werd het geluid van 600 vuvuzela's, gastoeters en stemmen dus even versterkt. Ik had al hoofdpijn.
Dus ik draai me om: "Flikker, doe normaal!" Daar hadden ze even niets van terug. Dan moet je maar respect tonen voor eersteklassers.
Maar daarna werd de hoofdpijn wel even heftig en ik heb het vreselijk druk en dan ook nog die verkoudheid en dat harde geluid (ik had vroeger ligyrofobie, angst voor harde geluiden), dat werd me even te veel, dus de tranen kwamen even boven. Eerste keer dat ik m'n tranen niet kon bedwingen op school. Niet dat ik echt hard heb gehuild, gewoon even de tranen eruit laten. Gelukkig hebben de jongens me niet gezien.

Na de wedstrijd bood die vijfdeklasser wel z'n excuses aan. Beleefd hoor. Maar wel een beetje laat, lul.