Avond gedachten <3

Ik ga gewoon is alles opschrijven wat in me opkomt. Wat ik kwijt wil. Vaak gaat mijn hoofd sneller dan mijn typen dus als ik van het ene verhaal in het andere spring komt het daar door.

Mijn oma was vanmiddag hier op bezoek. Ik hou van mijn oma echt heel veel. Ik had alleen vroeger veel meer met mijn andere oma. Zij was als een moeder voor me. Helaas is ze overleden ik mis haar zo erg. Nu heb ik alleen deze oma nog. Niet dat ik het liever omgedraaid had ofso. Ik vind het alleen best moeilijk dat ik vroeger weinig met haar had. Sinds mijn oma is overleden ga ik meer met deze oma om. Ik hoop dat het snel wat closer word tussen mijn oma en mij.

Vanmiddag vroeg ze nog of ik nou al een vriendje had. Mijn moeder natuurlijk meteen een blik naar mij, ja heb je al iemand? Ik heb ze nog niet verteld over Jay. Omdat het nog niet officieel is ook al weet ik 100% zeker dat hij me tussen nu en een week ongeveer gaat vragen. Ik vind het aan de ene kant zo moeilijk met hem en aan de andere kant is alles zo makkelijk. Hij is al meer dan een jaar mijn beste vriend en ik hou van hem. Als we zoenen of iets, het voelt gewoon alsof het zo hoort. Ik hoor thuis in zijn armen. En hij weet het ook. Ik ben zijn meisje, ik ben zijn alles. Wij tweeen. Zoals hij het zegt. Ik geloof wel dat hij het meent. Het is alleen dat hij veel met een meisje om gaat dat hij leuk heeft gevonden. Hij weet dat ik het niet leuk vind maar hij wil het niet opgeven. Dat snap ik ook wel weer want ik heb precies hetzelfde meegemaakt.

Daar over gesproken. Henri. Hij is mijn ex. Het is toen uitgegaan omdat ik teveel met een vriend om ging. En hij kon er gewoon niet meer tegen dat ik er niks aan wilde veranderen. Het is prima verder gegaan eigenlijk. Het is nou ander half jaar geleden en ik praat nog steeds met hem. Hij zit alleen nu op het hbo en hij is niet meer zoveel online. Ik denk dat het er wel bij hoort maar ik vind het toch jammer dat de vriendschap zo weg gaat. Ik geef namelijk veel om hem.

Zo kom ik dan weer bij twee andere meiden die ik best wel mis. Janique en Mariska. Twee meiden. Allebei mijn beste vriendin geweest. Allebei ruzie mee gehad. Allebei zeiden ze dat ze nooit zonder me konden. En allebei hebben ze me laten vallen. Ik heb er wel vrede mee. Ik kan er toch niet veel meer aan doen. Ik zou alleen willen dat het anders was gegaan. Ik mis ze. Ik mis een beste vriendin. Iemand aan wie ik alles kan vertellen. Iemand aan wie ik alles over Jay kwijt kan. Gewoon vertellen wat ik wil. Altijd met diegene praten zonder dat het verveeld. Zo iemand mis ik. Ik heb zitten twijfelen of ik gewoon weer zal gaan praten. Ik weet alleen niet of ze dat wel willen.

Ik ben bang dat Mariska me heeft laten zitten omdat ze gewoon niet meer wist wat ze met me moest. Ik bedoel snijden, zelfmoord gedachten, zoveel liegen. Ik snap nog steeds niet waarom ik zo veel lieg. Soms denk ik Michelle doe nou is normaal. Als je aandacht wil hoef je niet zo dom te doen. Ik wil niet zo liegen maar het gebeurd gewoon. Soms kan ik echt wel kotsen van mezelf. Stom kind ben ik ook.

Zo kom ik weer bij alles wat ik wil veranderen. Ik ben helemaal niet wie ik wil zijn. En dat begin ik al een tijdje te merken. Ik ga donderdag winkelen. En ik ga is alleen kleren kopen die ik echt leuk vind. Ook al ben ik bang wat mensen van me gaan denken. Ik wil ook al heel lang iets van rode strepen door mijn haar ofso. Ik denk alleen dat dat een beetje grote stap is in een keer. Eerst maar de kleding en dan kijken of ik nog wat met mijn haar wil.

Pff nou jongens het is 10 voor 3. Ik heb genoeg opgeschreven kramp in mijn vingers en ga nu lekker slapen. Als je ergens op wil reageren prima. Zo niet, ook prima ik heb heerlijk al mijn gedachten eruit gegooit. Slaaplekker mensen.

x