banjer ik mis je te erg

ik wou gaan slapen maar elke keer als ik wil slapen denk ik aan het meest verschrikkelijke wat me overkome is ik heb me hond moeten laten inslapen ik voel me zo ontzettend schuldig zo boos ik zou zo mezelf wat kunnen aan doen tis echt erg hij was alles voor me met school als ikniet wou trooste hij me als me moeder een epeleptische aanval hij stond hij daarnah voor me klaar hij was de enigste die mij begreep die me geluk gaf en die me verdriet gaf soms kon ik wel janken zoveel hield ik van hem nu is hij weg en heb het gevoel dat ik het gewoon niet aankan zelfs om me tante heb ik niet gehuild toen ze ovcerleed maar me hond was me alles ik vertrouwde hem door dik en dun hij was 3 jaar bijna 4 in augustus en heb hem moeten laten inslapen vanwege een (hersentumor) hij had me andere hondje gebeten en heeft me moeder proberen te grijpen daarna mij geprobeert te bijten en had dit nog nooit eerder gedaan ik probeerde gewoon uit wanhoop om steun te zoeken op een forum maar t enigste wat ik daar kreeg was commentaar en dat me moeder me niet goed had opgevoed en dat ik wel zou leren van het schuldgevoel ik wou dat ik er nooyt op was gegaan maar vroeg om advies de dierenarts zij dat hij mogelijk een tumor had en nadat me moeder de telefoon ophing wist ik het en was ik niet meer te troosten jhah banjer trooste me aan me zij en dan de gadcvhte dat ik hem niet meer zou hebben kon ik al niet aan ik kan hem nog op die tafel zien liggen ik heb alleen de narcose gezien omdat ik het niet aan kon zien hoe me beste trouwe vriend weg ging ik had nog nooit zoveel pijn gevoelt als op dat moment ik probeer zo hard om het te verwerken maar ik blijf zoveel verdriet houden dat ik het gevoel heb alsof me leven niet meer compleet is ikdeed alles met hem hij was me eerste hond die ik had hij slkiep op me bed en viellen samen in slaap sochtends wakker worden en banjuer op de bnank en ik een kopje thee en me moeder een excuurs geven om niet naar school te gaan daarnah als me moeder weg was naar haar werk jankend uitbarsten en banjer me troosten hij gign zelfs mee naar de badkamer als ik ging badderen ik weet het (ziek) maar ik deed echt alles met hem nu moet met me andere 4 honden doen ik heb zijn zoon alleen hij heeft niks van banjer weg wat ik nu natuurlijk vreselijk mis maar de ene hond is de andere niet daar ben ik nu achter gekomen een ding weet ik wel en dat zweer ik op deze site en dat is ik laat nooit nooit NOOIT meer me hond zomaar inslapen als ik niks zeker weet onder welke omstandig heden ook mijn honden gaan bij me blijven totdat ze honderd zij n en gezien hebben dat ik getrouwd ben en kindren heb ik laat me honden nooit meer in de steek ze zijn me leven