Basty

Eindelijk was het zover. Onze pup was oud genoeg om te verhuizen. Dolblij waren we.
Een zwart pluizebolletje, zo aandoenlijk. De eerste nacht ging prima. In een bench op de slaapkamer. Een knuffel en handdoek die al weken in zijn oudelijk nest had gelegen stelde hem gerust.
Af en toe piepte hij een beetje maar mijn hand even richting bench stelde hem snel gerust.

Het was even moeilijk, vroeg het bed uit want 'meneer' moest plassen. Hij snapte snel wat er van hem verwacht werd. (in de tuin, lekker makkelijk)
Daarna kreeg hij zijn ontbijt wat hij goed liet smaken. Een slokje water als toetje en meneer werd weer even in de tuin gezet. Dit was spannend! De tuin was eigenlijk wel heel groot en moest nodig onderzocht worden.
Na 10 minuten was ie moe en heb ik hem in zijn bench gelegd. In de huiskamerbench dus.
Niet dicht, gewoon open. Ik wilde hem gelijk leren dat het zijn plekje is. Waar hij zich terug kan trekken als ie dat wil. Als ie even geen zin heeft in kinderen, vervelende katten of lastige baasjes.

De eerste dag ging kabbelend voorbij. 2 keer een ongelukje met een mini plasje in de keuken. Maar verder was ik zo trots als een pauw op onze Basty. Een bouvierpup van 11 weken.


Wordt vervolgd