"Beter dat dat blijft hangen dan jij" zegt ze nog geen 5 minuten daarvoor tegen een collega die met een mand even blijft haken zonder verder brokken te maken. En toen struikelde zij met een bord met bestek erop bij t opstapje van t restaurant. De val zelf viel nog mee, alleen... er zat een vork in dr pols, en niet zomaar eventjes oppervlakkig, nee, dat ding stak er met de tanden GEHEEL in, het bloedde verder niet gelukkig. (ik stond overigens in de keuken dat t gebeurde en heb t zelf niet gezien)
Van de huisarts doorverwezen naar t ziekenhuis en de vork is daar operatief verwijderd, gelukkig zonder blijvende schade, geen pees, zenuw of ader is verder aangetast. Ze mag dus van geluk spreken.
Alleen heb ik zo'n medelijden met dr als ze weer gaat werken
:
1. Met vorken kan je bij haar wel terecht!
2. Oh, dus zo kom je aan je uitzet!
3. Prik je ook ff een vorkie mee?
4. Die heeft altijd een vork bij de hand!
5. Ze weet hoe de vork in de steel zit!
Enz. enz. Maar ik ben blij dat ze verder in orde is.