beetje laat, maar dank je
dit is een gedichtje dat een goede vriendin voor mij geschreven heb.
ik moest er opeens weer aan denken.
maar als ik goed na denk.. denk ik niet dat ik het helemaal goed en volledig gered heb na alles...
en ik denk dat ik wel een heb opgegeve..
bedankt doetje, beetje laat maar toch
Like a big tree
She stood there
Fierce and strong
Helping everyone
Who needed her
But then
The wind changed
Dark clouds
Were coming her way
Problems that weren’t hers
Her forest fell apart
She was losing her leaves
But still she stands
For the one
Who need her so much
From the outside calm
But her eyes betray her
Hit too much
All I want is to help
Like she helped me
This loving person
Who I admire so much
She is so strong
She can’t give up
And I won’t let her
bambietje, vrouw, 36 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende