Beetje trots

Vandaag hadden we dan de presentatie van marketingcommunicatie.
Eigenlijk was het een pitch. Elk groepje was een communicatiebureau en wij gingen om de beurt onze campagnes presenteren. Hieruit werd er dan 1 gekozen als winnaar. In een echte pitch betekend dat dan ook dat het winnende bureau de opdracht krijgt.

En mijn groepje heeft dus gewonnen.

En eigenlijk vind ik het niet zo heel spectaculair. het betekend dat we zowiezo een voldoende hebben voor deze p-taak. Daar ben ik al blij mee. Ik hoef niks meer aan te passen of te verbeteren en dat is zo'n heerlijk gevoel. Ik ben er vanaf.

Alleen, het bedrijf waarvoor we presenteerde (de echte opdrachtgever heeft de winnaar gekozen natuurlijk) wilt ook echt wat met ons idee doen. Of wij daar nog verder aan mee moeten/mogen werken dat weten we nog niet. Maar misschien wordt onze campagne wel uitgevoerd aan het einde van dit jaar en hangen onze posters door heel Groningen. Dat is op zich een heel leuk idee. Dat iets dat wij hebben verzonnen ook echt wordt gedaan door een bedrijf.

We hadden ook de uitnodigingsbrief uitgewerkt die naar bedrijven gestuurd zou worden. Een mailing als het ware. Deze had ik geschreven. Toen we de brief echt overhandigde aan het einde van de presentatie kregen we gelijk de vraag: 'Wie heeft dit geschreven?'
Ik dus. Hij was er erg van onder de indruk. Toen ik zei dat ik de basis had gedaan en mijn groepsgenoten het wat hadden aangepast, toen moest ik niet zo bescheiden zijn van hem. Vond het wel grappig.


dus ben wel een beetje trots op mezelf dat heb ik anders nooit.