Begrafenis Opa Liet.

Het was zwaarder dan ik dacht. Ik liep naar de kist toe om afscheid te nemen, ik verwachtte dat hij al dicht was. Maar dat was hij niet. Ik stond ineens oog in oog met de dood. Geschrokken keek ik naar het lijk. Ik ben er niet bang voor, integendeel. Ik kan er heel erg goed tegen. Maar je schrikt toch wel als je verwacht dat de kist dicht is en ineens de dood voor je neus ligt. Hij zag er normaal uit, alleen een beetje verkleurd al. Zijn vingers begonnen blauw te worden, maar dat zie je ook als je het koud hebt, dus niet veel bijzonders. Het voordragen over zijn leven raakt me niet zo erg. Maar toen zijn dochter ( mijn lieve tante waar ik goed contact mee heb ) naar voren kwam en begon te praten met de tranen rollend over haar wangen, moest ik even slikken. Toen mijn nicht ( tevens vriendin ) en mijn neef. Daarbij moest ik echt huilen. Opa Liet ( niet mijn echte opa, maar kwam er met mijn nicht en ik mocht hem altijd Opa Liet noemen ) is met liefde begraven. Zo ontzettend veel mensen waren er. En zo ontzettend veel tranen zijn er gelaten........ ik ben nog steeds onder de indruk en besef dat ik moet genieten van elke dag. Aangezien hij ineens in zijn slaap is overleden. Ik besef dat ik goed moet nadenken over wat ik wil. Dat ik elke dag moet koesteren en vooral de mensen van wie ik hou. Het kan zo de laatste dag zijn ... verliefd
23 sep 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Jongbloed*
Jongbloed*, vrouw, 29 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende