begravenis

vandaag om 11.30 was de begrafenis.
het was heel druk toen we er aan kwamen waren er al heel veel mensen.
het was goed om te zien dat je zo geliefd was.
om half 12 mochten we naar binnen de zaal in we zijn op de tweede rij achter de familie gaan zitten.
het was zo'n mooi gezicht jou kist midden in de bloemenzee.
een man die voor de familie sprak opende de dienst en er kwamen verschillende mensen praten.
de wethouder, 2 vriendinnen en nog een helboel mensen.
ook je iegen dochter vertelde hoe ze jou heeft gekend.
ik ben echt trots op haar dat ze heeft gepraat.
haar broerje stond met zon rare grijns om zijn mond.
het leek wel of hij stond te lachen.
het deed ze echt wel wat dat wij aan het huilen waren.
het heeft mij zo opgelucht dat ik de tranen kon laten lopen.
en er is echt een last van mijn schouders gevallen
ik ben opgelucht dat ik ben geweest.
en het is echt erg dat die topvrouw er niet meer is,

maar zei hoeft niet meer te lijden, ze heeft genoeg pijn geleden.
en de gemeente heeft besloten om op de stadsboerderij een gedenk plek te maken.
in het najaar wordt er een perenboom gepland ter nagedachtenis aan jacq
er is altijd een plekje waar je terecht kan met je verdriet en dan hoef je niet naar haar graf.
over een tijdje ga ik samen met N naar haar graf.
ik wil haar herinneren zoals ik haar kende.
en ondanks dat ik haar gister heb gezien weet ik dat dit niet de echte jacq was maar de zieke jacq.
dit was niet de vrouw met al haar energie. dit was de vrouw die de ziekte KANKER niet heeft mogen winnen.
en dat zag je gister ook echt aan haar ze is doodziek geweest. en is er aan gestorven.


Bij het graf werd er nog gesproken door haar broer. hij is zijn vrouw aan kanker verloren en heeft zelf ook kanker en hij weet niet meer hoelang die nog heeft. echt erg om dat te horen.
na zijn verhaal. mocht de familie als eerste witte rozenblaadjes op haar kist gooien, N en ik hebben onze witte gerbra's op haar kist gegooid. het was echt zo mooi en tegelijker tijd zo moeilijk.
we hebben daarna C en haar vriend gecondoleerd. het was echt zo moeilijk om te zien dat zij haar moeder kwijt is. ze heeft er zoveel verdriet om.

pff ik mis je nu al.


ik weet gewooon even niet meer wat ik moet zeggen.
heb vandaag zoveel steun gehad aan N.
je probeert echt je tranen binnen te houden en dan ineens stroom je over.
het was zo'n mooi nummer en ik kon gewoon niet meer.
ik wilde het ook niet meer stoppen die tranen.
ik heb ze laten lopen en het boeiende mij op dat moment echt niet dat P mij zag huilen,
ik had zoiets zie mijn verdriet nu ook maar is jij loopt echt zo weg voor mijn emoties en gevoelens.
je verliest een dierbaar iemand en P en M staan gewoon te lachen en te praten over werk.

men daar kan ik echt niet bij.
je moeder is overleden doet het je dan werkelijk niks.
of je bent bang om je emoties en je gevoelens te tonen waar je vrienden bij zijn.


lieve jacq ik mis je rust zacht dat heb je verdiend


dit stukje is van gister