being bi lingual

Zoals mijn trouwe lezers weten: Mijn dochtertje van 18 maanden kan twee talen.
Ik vind dat dus echt fantastisch.

Met 14 maanden- voor de kerst- zei ze haar eerste woorden: Tree en Santa. Ik vond het wel sneu dat die twee woorden nou juist na de kerst geen nut meer hadden. Maar al snel leerde ze er een aantal bij en nog voor de kerst voorbij was kende ze al tien woordjes. Voornamlijk in het Engels.

Ik vond het niet raar, maar wel jammer dat mijn dochter voornamelijk Engels sprak. Gelukkig wist ik dat ze me wel al verstond, als ik ies zei reageerde zij daar juist op, in plaats van me verbaast aan te kijken of te negeren.

Nu is ze 18 maanden, en voornamelijk in de laatste maand is ze enorm vooruit gegaan in haar taal. Het helpt dat Ilse heel erg van boeken houd, en wij dus makkelijk een hele ochtend het ene boek na het andere boek kunnen bekijken. Juist omdat ik Nederlands ben, en de meeste boeken die ze heeft Engels zijn, lees ik niet persee voor, maar wijzen we dingen aan, of beschrijf ik het plaatje.

Sommige boeken, zoals boekjes over de boederij, zijn inmiddels te makkelijk- ze weet alle namen, en alle geluidjes van de boederij dieren. Als ik in het nederland vraag waar iets is, wijst ze het aan, als John het in het Engels vraagt wijst ze het ook aan. Als we vragen wat voor een geluid het beest maakt geeft ze ons het geluid (we hebben daar wel een universeel geluid voor gemaakt, een koe zegt 'mooh' in plaats van het Nederlandse 'Boe' en een haan zegt 'kukkeleku' in plats van het engelse 'cockledodedooh'

in andere boeken weten we altijd wel weer wat nieuws te vinden- van de week wist Ilse de 'kangaroe' aan te wijzen, en vertelde ze me dat op het plaatje een 'eekhoorn' stond. Alle 'kwak kwaks' (eenden, zwanen en gansen) beginnen nu langzaam 'duck, zwaan en gans' te heten, en Ilse begint het verschil tussen juice, thee en water te begrijpen. (Voorheen was het allemaal Juice- en de wijn was mama's juice- haha)

Grappig is hoe ze altijd iets in een bepaalde taal zegt, maar het ook in de andere taal begrijpt. Hond is altijd een hond, maar als iemand vraagt war de dog is weet ze waar die te vinden is. Een kikker is een kikker, en een poes is een poes, een vogel en vogel, maar een varken is een pig en een eend is een duck.

Ik heb het kinderdagverblijf daarom ook inmiddels twee paginas met nederlandse worden en nederlandse uitspraken gegeven, zodat ze begrijpen wat Ilse zegt. Ze zeiden al een tijdje: 'we weten niet wanneer ze iets in het Nederlands zegt, of het gewoon zelf bedenkt'. Mijn paginas met nederlandse vertalingen hoort daar bij te helpen. 1 van de leidsters heeft de taak op zich genomen het allemaal uit haar hoofd te leren, en weet ook goed wanneer Ilse iets van de lijst in het nederlands zegt. Erg leuk.

Inmiddels is Ilse woorden aan elkaar aan het 'naaien' en aan de zinnen begonnen. Ze snapt dat als er een klein eendje naast een grote eend zwemt dat dan dus een baby duck is. Ze verteld me ook regelmatig dat iets op is door te roepen 'all gone!' (mijn antwoord is dan : oh, is alles op?' waarna ze de woorden 'alles op' na-aapt. Vandaag zei ze tegen John: 'tubbies in other room' - ofterwijl 'ik wil in de andere kamer de teletubbies kijken' (ze is fan van telletubbies en 'Fifi' waarvan ze het liedje graag meezingt- zowiezo betrappen we Ilse regelmatig op het zingen van kinderliedjes, tijdens het verschonen, in de auto, waar dan ook.)

Ja, associeren kan ze goed. Nanny Joan is altijd degene die ze over de telefoon hoort, dus wanneer ze de telefoon pakt zegt ze 'phone nana' Wanneer we zeggen 'we gaan naar Nanny Joan' zegt ze 'nanny en Bob' 'Bob is haar grandad, maar die noemen we grandad bob, en dat eerste blijft maar niet hangen. Wanneer Ilse haar vader roept roept ze niet 'dada', maar 'John' omdat ik hem altijd roep met het woord 'John' (zoals 'John ik ben beneden wat vergeten, breng je het even?' dat doet ze ook in de supermarkt, wat 'dada' natuurlijk minder leuk vind.

Ze kopieerd ook alles. Alles wat ik zeg kopieerd ze. Gewoon woorden nazeggen doet ze met plezier, zelfs 'jealous' en 'defrayal' kwam er zonder moeite uit. maar ook wanneer ik haar iets vraag, zoals 'gaan we naar beneden' wordt beantwoord met een stevig 'beneden'. 'doen we je jas aan?' word beantwoord met 'jas aan' etc. Als ze er niet mee eens is zegt ze 'jas aan nee' waarop ik rustig ja antwoord, tot ze het er ook mee eens is,of tot ik gewoon die verdomde jas bij haar aan doe!

Ik vraag Ilse veel. Eigenlijk vraag ik bijna alles wat ik doe 'eerst eten en dan naar bad?' word netjes met een nee, ja, of combinatie 'eten nee, bad ja' beantwoord. heb je lekker geslapen word altijd bevestigd, al is dat niet altijd het geval (het antwoord op 'bad uit en dan naar bed' is altijd nee) maar van de week zei ik 'zullen we je lekker jongensachtig aan kleden' waarop ze vastberaden 'ja' antwoordde. Zou ze dat echt hebben gesnapt? ik betwijfel het!

Ik vind het echt prachtig om te zien hoe Ilse ik twee talen zichzelf kan duidelijk maken. Eigenlijk ben ik ook best trots op het feit dat ik toch echt de voornaamste persoon ben die Ilse Nederlands leer, en dat ze het toch zo goed kan begrijpen en zelfs spreken. Ik hop dat dit haar een goede start zal geven, zelfs als ze het later niet doorzet. Je weet niet hoe die dingen lopen. Ik blijf lekker Nederlands praten, zelfs al vraagt ze of antwoord ze in het Engels.

groetjes Imke