Bekentenis van een grote fout

Beste lezers en lezeressen, weest voorbereid voor een lang verhaal vol zelfspot en situatie schetsen.

Hierbij kondig ik aan, na jaren niet meer geschreven te hebben, toch weer verder te gaan met mijn verhalen op MyDiary (joehoee!). Natuurlijk kun je hierop leuke dingen zetten maar het zijn toch meestal de negatieve dingen waar je het meeste aandacht op legt in je leven. Dus om een lang verhaal korter te maken, heb ik een fout begaan. Niet zo'n fout als het lenen van je zus haar schoenen en dan de zool kapot maken. Nee een fout waarin ik een hele lieve jongen kwets waar ik al meer dan een jaar mijn leven mee deel: mijn vriendje.

Om een kort idee te geven over dit (best zware) jaar wat ik heb meegemaakt:
Mijn ouders gingen scheiden, mijn moeder was vreemdgegaan en had een relatie met iemand anders. Dit is natuurlijk al een niet te best voorbeeld voor je tiener kinderen.
Een paar weken later bleek mijn vriendje in het geheim afgesproken te hebben met een meisje van haar school, ze hebben gezoend en vonden elkaar leuk. Na veel praten, huilen en schreeuwen kwamen we na een break van 3 dagen weer bij elkaar. Hij had het namelijk uit gemaakt omdat hij met haar verder wou en toen toch besefte wat hij dat mist.
Alles goed en aardig, we gingen bijna op vakantie, maar dit ging bijna niet door want ik kreeg een nierbekkenontsteking. een maand lang lag ik na schooltijd in bed of speelde ik een beetje gitaar. Toen de vakantie aanbrak was ik beter en we gingen naar Frankrijk, mijn vriendje ging mee. Daar, kreeg ik totaal geen sociale ruimte van mijn vriendje. Elke jongen waar ik mee praten was in zijn ogen 'fout'. Wat voor mij betekende dat ik een hele afgezonderde vakantie heb gehad.

Een paar maanden na de zomervakantie begonnen mijn gevoelens voor deze jongen toch iets minder te worden. Het is zo erg geweest dat ik vorige week maandag ben vreemdgegaan om te kijken hoeveel ik nog voor hem voelde.

EN DAN NU MIJN GROTE PROBLEEM:

Deze jongen waarmee ik heb gezoend vind ik leuk, hij zit bij mij op school en heb hem 3 jaar lang als een gewone vriend gezien. Dit schooljaar heb ik hints van hem opgevangen dat hij me wel een beetje zag zitten, ik voelde me gevleid en er begonnen ook wel wat gevoelens op te borrelen. De week voordat ik vreemd ging praatte ik veel met die jongen. We flirten, lachten en raakten elkaar soepeltjes aan (hand op schouder bijv.), tot het maandag werd. Ik sprak met hem en nog wat vrienden af, we zaten de hele avond naast elkaar en hij lachte steeds lief naar me en knuffelde me veel. Aan het eind van de avond hebben we gezoend en de dagen erna veel gewhatsappt. Tot het opeens ophield, hij werd kortaf en antwoorde even laten ook vaak niet meer. De herfstvakantie was voorbij en we zagen elkaar vandaag weer voor het eerst op school. Hij ontliep me en zijn vrienden plaagden me. Toen ik thuis kwam besloot ik tegen hem op facebook te gaan praten. Hij antwoorde kort en onaardig. Ik vroeg hoe het zat tussen ons en hij vond dat ik dat maar moest zeggen. Toen ik zei dat het oneerlijk was tegen mijn vriend zei hij: ok. En dat was het laatste wat hij zei.

Ik denk nu dus, vind hij me leuk? Wou hij alleen zoenen? IK WEET HET NIET!
En ik weet ook wel dat ik een vriendje heb en er niet over zou moeten nadenken, maar ik kan het niet helpen!
Dus wat denken jullie? Hij stuurde wel steeds berichtjes dat hij het zo leuk vond en we maar weer moesten afspreken, maar nu is hij zo bot. Whatzuup met hem??


Bedankt voor het lezen van dit eeerrg lange berichtje, sorry sorry

Hulp!!!

xxx