Ben ik niet genoeg voor je?

Dus, hij gaat ook naar bed met andere vrouwen.
We hebben gebeld gister. Woensdag een spontane actie, ik bleef bij hem slapen we hadden het leuk. We hadden het goed.

Mijn gevoel heeft vanaf het begin gezegd dat er iets steeds niet klopte. Ik leerde toen dat hij eigenlijk zichzelf voorbij rende. Hij wil geen relatie hij wil vrij zijn. Dit heb ik gerespecteerd. Het heeft mijn gedaan maar hij kwam terug en ik vergat alles. Onlangs hebben we vaker wat minder leuke gesprekken gehad over onderwerpen die we liever vermeden. Geen vervelende gesprekken met ruzie o.i.d., gewoon niet leuk.

Ik wist het eigenlijk al wel.

We waren aan het bellen, hij maakte een grap mijn kant en ik reageerde heel droog. Ik vroeg dezelfde vraag (of hij ook anderen had) niet serieus terug. Ik wilde het antwoord niet weten want ik wist het eigenlijk wel. Het werd toen heel snel heel ongemakkelijk dus de vibe veranderde en het serieuze onderwerp begon.
Ja, sinds hij mij kent gaat hij ook met andere meisjes, hij date ook andere meisjes, volgende week spreekt hij nog met een af met wie hij is gestopt met daten omdat het niet werkte. Ik was er al die tijd ook. Hij voelde zich dus wel vrijgezel, of te wel, niets om zich voor te verontschuldigen.

Wat vind ik er van? Ik weet het niet. Ik voel mij telleurgesteld, eigenlijk wel voorgelogen en bedrogen. Maar verdriet heb ik niet, huilen doe ik niet. Ik kan alleen maar terugkeren bij dezelfde zin; 'dit verdien ik'. Het maakt alles zo zwart.

Ik zei hem dat ik graag op een dag ook een beetje liefde van iemand zou willen krijgen, een beetje respect. Iemand die me kust wanneer ik het nodig heb omdat die persoon van mij houdt en er voor mij is. Niet tegelijk dit ook bij anderen doen. Ik wil niet alleen zijn.

Ik denk dat hij aanvoelde dat het gemak waarmee hij eerlijk was, wat ik echt heb beloond ik ben niet boos geworden ik heb niet naar hem uitgehaald, dat het gesprek fout ging. Hij zei vaker dat dit niet de dingen zijn die hij graag tegen mij zou zeggen. Hij zei dat hij wel echt respect voor mij had en van alle meisjes hij met mij leuke dingen wil doen. Hij zei dat hij nu zeker niet in een relatie zou kunnen... daar onderbrak ik hem want ik wil de waarom niet horen hij hoeft zich daarvoor niet te verantwoorden. Hij zei dat hij dat zei omdat hij het eigenlijk wel graag zou willen maar dan zou hij ook graag samen willen wonen... Daar onderbrak hij zichzelf. Hij zei dat met de relatie van zijn ex hij een rib uit z'n lijf verloren is en ook een groot stuk van zijn hart. code rood, ik weet het.

Ik moet er uit gaan komen met mezelf wat ik hiermee moet, wat ik hiermee wil. Ik wil graag de liefde en respect van iemand krijgen die ik verdien en ik weet dat ik meer verdien dan van de zoveelste jongen een lustobject zijn. Dat label schijnt erg goed op mij te werken aangezien dat de enige mannen zijn die op mij afkomen. Ik voel niet zo veel behalve een reactie van mijn lichaam op een overvloed aan denkwerk en gevoelens. Ik heb tijd nodig dit een plekje te geven want het is blijkbaar zo veel dat mijn hoofd het niet eens wil voelen.

Wat moet ik vinden? Het is zo makkelijk voor mij om maar gewoon te geven, en ook dit te laten, omdat ik niet weet hoe ik mij anders zou kunnen redden, ik wil hem niet kwijt.
Het is vele male moeilijker voor mij om voor mezelf te kiezen met het risico dat hij vertrekt.
Ik weet dat hij die dingen zegt van 'ik wil nu niet maar misschien later wel' om zichzelf ruimte te geven en mij toch bij zich te houden. Het is heel gemeen en egoïstisch van hem om zoiets te zeggen.
Hij zei meerdere malen dat hij nog niet de juiste heeft gevonden. Wat is er erger dan code rood? Want die moet ik hier hebben.
Ik ben dus ook niet genoeg, wat doe ik hier dan nog?

Ik heb ruimte nodig hiervoor want ik weet het echt niet.