Ik zag net een akelige docu over een kankersoort
die de Tasmaanse duivel populatie ernstig bedreigt.
Het is een treurig verhaal.. volledig onderzocht en verklaard.
Nu moet het tij nog gekeerd worden....
Het blijkt om een besmettelijke soort kanker te gaan, waar ze achter
kwamen doordat het erfelijk materiaal in de kankercellen, verschilt
van het DNA van de beestjes zelf. Het zijn dus geen gemuteerde,
lichaamseigen kankercellen. En nog belangrijker: alle stukjes
kankerweefsel komen van één en dezelfde oudercel.. het gaat
dus om de kanker van één tasmaanse duivel, die voortleeft in de
hele populatie.
Omdat tasmaanse duivels vaak bekvechten tijdens het eten/paren,
besmetten ze elkaar. De gezwellen zitten altijd in en rond de bek.
Maar HOE kan kanker besmettelijk zijn? Bij tasmaanse duivels omdat
de hele populatie die nu leeft, voortkomt uit inteelt. Ze waren 300 jr.
geleden namelijk ook bijna uitgestorven. En omdat ze genetisch gezien
zóveel op elkaar lijken, reageert hun immuunsysteem op de kanker alsof
het lichaamseigen cellen zijn.
Het is nu een race tegen de klok om de beestjes te redden, want
volgens deskundigen is de kans dat ze uitsterven groot. Tussen
1996 en 2010 is 70% van de populatie uitgestorven. Er zijn wel
afgeschermde gebieden waarin momenteel gezonde tasmaanse
duivels 'gehouden' worden. Er zijn ook dieren ontdekt die wél een
immuunreactie hebben op de kanker. En, zo las ik net in het NRC,
is de kanker sinds kort al in een vroeg stadium vast te stellen.
(Geen jaren quarantaine meer dus.)
Maar dan nog... er moeten genoeg beestjes overblijven om de
populatie te laten voortbestaan. En het is een hele uitdaging om
er genoeg te redden. Ik hoop dat het gaat lukken..
Die rotziekte heeft zichzelf nog eens overtroffen.