bi

Wanneer
een journalist bij voorbeeld
een artikel zou publiceren met de sprekende titel "Israel ligt niet op de maan",
dan zullen de voorstanders van het Tsionisme of gewoon de aanhangers van de wil
tot doodnormaal overleven daarin al dadelijk een argument vinden voor de verdediging
van een efficiente Israelische veiligheidspolitiek, want een land dat als een klein bedreigd eiland
midden in een vijandelijke oceaan van instabiele Arabische staten ligt kan zich niet permitteren,
om ook maar EEN oorlog of gewapend conflict te verliezen, op straffe van haar totale vernietiging
[dat heeft die geschiedenis van ruim drieduizend jaar onderhand wel bewezen in zo'n grensgebied
dat werd gedomineerd door aangrenzende grootmachten als Egypte, Babylonia, Assyria, Persia,
Roma, Turkije, Engeland en dergelijke op de rand
van drie coninenten?
Het lijkt dus verder ook wel
of praktisch ELKE informatie, hoe neutraal of triviaal ook,
onvermijdelijk met een dubbelzinnige interpretatie gepaard gaat
en daardoor vrijwel waardeloos wordt?
En omdat ik nu eenmaal [nog] niet over een magische formule beschik
om dit soort problemen op te kunnen lossen, zal ik mer er [alweer] toe moeten beperken,
te vermelden welke bronnen ik voor mijn zeer uiteenlopende mydiverhaaltjes zo nu en dan meen te moeten gebruiken naast mijn eigen wat meer persoonlijke
en 'intieme' ervaringen
sinds mijn jonge
jaren ...
Waarschijnlijk niet,
maar het is nu eenmaal
een eerste en m.i. noodzakelijke stap!
Verder zijn er een aantal Europese, Amerikaanse en Israelische [Engelstalige] week~ en vooral ook maandbladen die zo nu en dan wat meer achtergrondinformatie en commentaar geven en op hun eigen wijze brengen en daardoor die noodzakelijk beperkte bijdrage van de dagbladen aanvullen ...
En dat geldt natuurlijk eveneens voor heel diverse joodse publicaties van verschillende strekking die in Nederland, Europa en Amerika verschijnen. De joodse stemmen zijn nu eenmaal
zeer divers en het bijna nooit helemaal met elkaar eens
op alle punten.

Zij zijn over het algemeen
wel uitvoeriger geinformeerd en dichter bij het debat betrokken,
ook al blijven hun commentaren elkaar dan ook vaak [meestal zelfs] tegenspreken.
Dan zijn er ook nog de nieuwsbrieven en zeer uiteenlopende pamfletten van ambassades, personen en belangengroepen van beide kanten [inclusief de verschillende Palestijnse] en 'sektarische'?
DAAR zoekt men misschien wel wat minder naar betrouwbare informatie dan naar politieke standpunten en selfs 'religieuze' commentaren die ertoe kunnen bijdragen om de {r}evoluties binnen elk kamp
enigszins van buitenaf te volgen ...
Je kunt nu eenmaal
het Tsionisme als beweging helemaal niet begrijpen
zonder minstens enige kennis te hebben van de geschiedenis van het Europese antisjemitisme en de Holocaust/Sjoah, evenmin als je het Palestijnse nationalisme kunt begrijpen zonder het Zionisme en het trauma van de jodenmoord van de twintigste eeuw: nog maat al te vaak werken sommigen maar met EEN klein deel van de beschikbare argumenten [het joodse leed, het Palestijnse leed] en mist men daardoor de delicate en radicale vervlechting van de tradities van beide bevolkingsgroepen die juist dit conflict zo volkomen onontwarbaar dreigt te maken?

En natuurlijk zijn er naast deze bronnen
m.i. vooral de vele gesprekken en discussies van belang die ik al voor het uitbreken van de Zesdaagse Oorlog in 1967 met joden en niet-joden, Tsionisten en Palestijnen over deze toestanden gevoerd heb in hun verbazende verscheidenheid en complexiteit!
In mei '67 ging ik voor het eerst naar Jordania na amper een half jaar in Israel met alle hoeken en gaten
lopend en liftend, klimmend en klauterend, werkend en rondzwervend aan meerde kanten van de grens.
Die Zesdaagse Oorlog [Petra/Elja/Wadi Musa/Ma'an/Amman e.d.] en de daaropvolgende verovering en bezetting van de westelijke Yardeenoever en de gazastrook gaf dan ook vaak aanleiding tot eindeloze
discussies, langdurige debatten en verhitte uiteenzettingen over de solidariteit met de joden en/of de Palestijnen en over de rol die democratische Europeanen
daarin konden en moesten
spelen ...