blij zijn met kleine dingen....

Kun je blij zijn met niks......Dat wanneer er heel veel gebeurt is en er eindelijk helemaal niks gebeurd dat je zo blij bent dat je helemaal niks meer hoeft en moet??.....Ik ben tegenwoordig al blij met het woordje hallo.....Mijn vriendje zit in Afhganistan en we hebben telefonisch contact, hij mailt en soms zit hij op msn....als hij weer een paar dagen van de base af is en hij belt me daarna kan ik een smile op mijn gezicht toveren wanneer hij alleen al hallo zegt......Nou hallo is eigenlijk helemaal niks tog?
Mailen en msn zijn redelijk onpersoonlijk....als hij dan belt hoor ik alles wat hij zegt zo duidelijk....das gewoon raar...hoe iemand dan ik hou van je zegt en dat je dan denkt wow is nog waar ook....
Dus nu ben ik al blij als hij belt....(we hebben net een maand dus klinkt soms wel raar wat ik zeg) maar toen hij nog thuis was waren we in het weekend dan bij elkaar en een paar dagen doordeweeks...dus ik was zeer verwend zeg maar.....hij is dan nu (pas lijkt wel een eeuwigheid) 3 weken weg en dan begin je tog wel in te zien dat je de kleine dingen tog wat meer moet gaan waarderen....soms mis je een klein detail wat eigenlijk heel belangrijk is en niet gezien wordt omdat alles tegenwoordig zo groot moet zijn....je geeft elkaar geen rozen meer met valentijn maar complete weekendjes weg....kleine briefjes gewoon zomaar worden niet meer geschreven je krijgt krabbels op je Hyves...Ik mis soms de kleine dingen omdat ik die dus nooit gehad heb. Nu krijg ik ze wel en mis ik ze omdat ik het niet herken...Ik vroeg altijd om kleine dingen, om romantische gebaren en kreeg ze niet.....nu vraag ik er niet om en zie ik ze niet....behalve dan die lieve hallo na een week geen contact...Die hallo na 5 dagen is zo fijn dat ik er een week van aan het na genieten ben.