boos en verdrietig

Ik ben gewoon even boos en verdrietig. Al 6 jaar zing ik met hart en ziel in een koor. Iedereen kan lid worden van dat koor, of je nu wel of niet goed kan zingen. Het gaat erom dat je het leuk vindt om te zingen.
Maar dit jaar is de vrijblijvendheid wel erg groot. Mensen komen dan weer wel, dan weer niet naar de repetitie. Dat betekent, dat veel stukken, vaak ingestudeerd moeten worden en er dus voor de vaste kern, de trouwe zangers, erg ERG veel herhaling is. En daar heb ik wat van gezegd. Ook omdat ik aan het nadenken ben, of ik volgend seizoen nog wel bij dit koor wil blijven, of dat ik wellicht een koor met wat hoger niveau en harder werken en minder vrijblijvendheid ga zoeken.

Ik kan niet zonder zingen. Zingen is mijn passie, mijn uitlaatklep, mijn energiebron. Ik kan er maar moeilijk mee overweg, als anderen daar zo laconiek en nonchalant, onverschillig zelfs, mee omspringen.

Ik heb zelf het antwoord al gegeven denk ik. Het wordt tijd om verder te gaan.

Dan is nu alleen de vraag... waar naartoe?


KUS
Pip
verdrietig
12 mei 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Pippel
Pippel, vrouw, 51 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende