Borderline
Éen minuut me gelukkig voelen, intens
tevreden en dan weer die onrust...
Straffen moet ik, pijn voelen, ik voel niet,
Ik ben niet!
Laat me met rust en tegelijk 'hou van me'.
Niets kunnen beloven.
Niet durven dromen,niet iets nieuws durven beginnen,
niet kunnen garanderen het vol te houden,
zelfs niet een week.
Telkens maar uitleggen, verdedigen,schaamte.
Verlangen naar chaos, en dat tegelijkertijd haten.
Onzichtbare pijn.
Denken 'wat moet je van me' als iemand me een glimlach schenkt.
Me terugtrekken bij het eerste vermoeden van verraad.
Intens leven en intens dood willen om de paar minuten...
'Red me' en 'blijf van me af, ga weg!' in één zin.
Verlangen naar een permanent kuuroord,
Niet de boze buiten wereld.
Maakt eenzaam en rijk tegelijk.
Maakt me stuk en heelt me.
Ik heb het, haat het en omarm het.
gemisa, vrouw, 56 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende