me voet staat in brand, figuurlijk dan he???
Maandag ben ik 3 uurtjes naar school geweest, toen had ik alleen maar spierpijn.
Dinsdag begon het. Ik kreeg een permanentklant en hoe langer ik stond hoe warmer mn voet werd. Totdat ik klaar was en ik zowat niet meer op mn voet kon lopen. Ben ff gaan zitten en heb mn schoen en sok uitgedaan. Het leek alsof ik met mn voet in een emmer met kokend heet water zat en dat ik hem er niet uit kreeg en ik kan je vertellen: dat doet zeer!!
Woensdag een half uur naar dorp en door de pijn de rest van de dag thuis gezeten.
Donderdag weer naar school en toen was de pijn echt ondraaglijk. Fysio geweest, kwam later dan normaal, maar was blij dat ze nog kwam.
Vandaag neit naar school geweest, met een koude gelzak op mn voet gezeten. Ff boodschappen met mn moeder gedaan en voor de rest niks, met mn voetje omhoog.
Morgen eindelijk na 3 maanden weer uitgaan. Heb tegen mn moeder gezegd dat ik nog niet zker weer of ik ga, maar ik heb me er zo op verheugd.....dat ik toch welga. En ja ik blijf bij andré slapen en die gaat anders toch ook weer niet, omdat ik neit ga. En pim gaat ook en roy en maayke en as en waarschijnlijk chris en bob ook. Trouwens chris is nog steeds lief, maar ja hij heeft de verkeerde opvoeding gehad......
Trouwens me moeder vroeg of het ik op andré net zo erg verliefd ben als dat ik op chris was. Nee dat is niet zo. Ik ben nu ouder en mn gevoelens zijn oprechter. Deze verliefdheid is niet eerst gedeukt voordat ie eruit kwam. En ja andré is gewoon zo anders dan chris, dat ik bijna niet aan chris denk. Tuurlijk doe ik dezelfde dingen met andré als met chris, maar het is gewoon heel anders en ik denk dat dat wel goed is, anders zou ik teveel aan chris denken.
Maar ja mensen, ik voel me echt gelukkig als ik bij andré ben. EN mn voet natuurlijk niet zeer doet!!!
Dikke kus
katootje