Breekbaar Steen (Dicht)

De zon gaat onder en de nacht luidt in...

De straten staan leeg en de tafels staan vol. Bij de één staan spruitjes, bij de ander een Indonesische rijsttafel. Onder luid gelach wordt er gedineerd of met tegenzin geprotesteerd. De kussens verzachten de zit en het vloerkleed maakt de voeten licht. Onder de pracht van een warm dak lachten wij naar elkaar, zacht en vol tovermacht.

Het is herfst en nacht vervalt met glorie aan rode pracht. Dichten is voor mij wat de realiteit verzacht want hoe moet het anders voor mij, ik sta ook niet altijd stevig als een kei. Soms is het zwaar, vooral als je naar me staart met een blik van duizend en één naald.

Ik ben ook maar een mens met een kijk op de wereld als geen ander deze kent. Zo grap ik vaak en lach ik als een draak, ook wanneer het lastig gaat en de druk mijn rug bezwaart. Op dat moment strompel ik één paar stappen decadent. Zonder dat je dit ooit merkt maar dit maakt het volgende niet minder waar,

Ik ben ook breekbaar.
16 nov 2022 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Shifter
Shifter, man, 34 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende