Brief aan Marianne Thieme

Beste Marianne Thieme,

Graag schrijf ik u omdat ik mijn stem aan de Partij voor de Dieren geef, omdat ik zielsveel van dieren hou en alles voor ze over heb. Maar vooral omdat ik de laatste tijd soms moeite heb met standpunten van de partij, en soms ook de wijze waarop zaken aan de kaak worden gesteld. Ik hoop dat het me via deze weg lukt om uit te leggen wat ik precies bedoel.

Soms heb ik het gevoel dat er flink wordt uitgehaald naar partijen die het vaak best goed voor hebben met hun dieren. Ik heb het idee dat dat averechts werkt, omdat zij zich niet gesteund voelen en daardoor ook niet geholpen willen worden. Ik denk aan de boerderijen waar het Schmallenberg-virus heerst, veel boeren moeten dagelijks dode lammeren afvoeren en ik kan me niet voorstellen dat alle boeren dit enkel en alleen zien als geldelijk verlies (hetgeen ik op uw twitter dacht te lezen). Ik ben het vurig met de Partij voor de Dieren eens dat het eens afgelopen moet zijn met massaproductie van vlees en het daaruit voortkomende dierenleed en ziekteverspreidingen. Maar ik ben bang dat boeren die wel veel kennis en liefde voor hun bedrijf hebben, zich soms in de kou voelen staan.

Ik denk ook aan ´The cove´, de verschrikkelijke dolfijnenslachting in Azië. De beelden van een rode zee staan op m´n netvlies wanneer ik ´s nachts probeer te slapen. Toch denk ik dat je als partij veel goodwill verliest als ook het Dolfinarium in Harderwijk doelwit wordt van beschuldigingen. Ik geloof zonder meer dat het dolfinarium in andere tijden gemakkelijk in verband gebracht kon worden met de slachtingen, maar momenteel worden er geen dolfijnen meer uit het wild gehaald om mensen in Harderwijk te vermaken. Ik durf met zekerheid te zeggen dat dolfijnentrainers zich met hart en ziel inzetten voor de dieren. Is het niet beter om je pijlen te richten op de gebeurtenissen in Azië, en de dolfinaria die zich vandaag de dag nog steeds van wildvang afhankelijk stellen? De directeur van Dolfinarium Harderwijk bood Erwin Vermeulen aan om de handen ineen te slaan.

Om even terug te komen op het feit dat mensen het soms ´goed bedoelen´, dat is natuurlijk geen argument om dierenleed door de vingers te zien. Maar ik denk ook werkelijk dat veel boeren en dierenparken het beter doen. Boeren zijn er zelf van gediend wanneer hun dieren gelukkiger en gezonder zijn, en dat wordt ook beseft. Er zijn alleen niet altijd genoeg mogelijkheden, mede door de economie en de huidige politiek. Er wordt meer onderzoek gedaan naar dieren in het wild om de levensomstandigheden van dieren in gevangenschap te verbeteren. Er wordt daardoor meer aandacht besteed aan verrijking. In Nederland is ´positieve bekrachtiging´ en bekende en belangrijke trainingsmethode geworden waardoor training voor dieren leuk en waardevol is. En natuurlijk is er nog ontzettend veel te verbeteren, natuurlijk zijn we er nog lang niet, maar ik denk dat mensen die zich dagelijks inzetten voor dieren zich door de Partij van de Dieren onbegrepen en veroordeeld zullen voelen. Zo zullen dierentuinen bijvoorbeeld geen toekomst hebben als het aan de PvdD ligt. En misschien voel ik me zelf ook wel een beetje veroordeeld omdat ik eigenaar ben van een (in Nederland geboren) niet-gedomesticeerd dier, een papegaai. Ik heb me eerst een jaar in papegaaien verdiept. Mijn Coni kan vliegen, krijgt frisse lucht, foerageert dagelijks, geniet van een uitgebalanceerd dieet en krijgt alle aandacht die hij verdient. Met opoffering van mijn meubilair, mijn tijd en mijn toekomstplannen. Waarom een verbod op deze dieren, en geen strengere regels of wat mij betreft een verplichte cursus/opleiding/vergunning? Op dit punt ben ik dus degene die zich in de kou voelt staan. Ondanks dat ik het met veel van jullie maatregelen wél eens ben, zoals bijvoorbeeld een verbod op verkoop van dieren in dierenwinkels.

Ik kan me voorstellen dat de Partij voor de Dieren zich liever richt op wat er nog niet goed gaat. Maar ik denk dat het ook heel belangrijk is om samen te kunnen werken met mensen, en ik heb het idee dat jullie daarvoor op sommige punten te hard en eenzijdig zijn. Ik wil niet dat sectoren waar jullie hulp het hardste nodig is, zich voor jullie afsluiten vanuit een gevoel van miskenning.

Hopelijk heb ik mijn gevoel kunnen overdragen. Laat het ook duidelijk zijn dat ik enorm trots ben dat er in Nederland door de Partij voor de Dieren veel meer aandacht is gekomen voor dierenwelzijn. Dat is geen welvaartsverschijnsel maar keiharde noodzaak. Zoals Ghandi zei: "The greatness of a nation and its moral progress can be judged by the way its animals are treated.”

Met vriendelijke groet,
Nanieke *** uit Leiden
01 mrt 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Librana
Librana, vrouw, 37 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende