Brief aan mijnes.(L)

Lieve
Ik vind je zo leuk, en je wilt niet weten hoe blij ik was na die eerste zoen, op 1 september. Vervolgens kon het niet beter, toen jij & ik serieus wat kregen, op 1 oktober. Wat staat me te wachten op 1 november? en 1 december. Jij blijft me verbazen. Dat jij ooit zo had kunnen worden, zo lief voor een meisje, zo 'niet-verlegen' in je omgang, had ik nooit verwacht. En nu, we hebben 4 hele weken verkering, en nog verbaas je mij. Met de leuke dingen, dat zeker. Maar toch ook maak ik me zorgen. Ik twijfel, en dan niet aan mijn liefde voor jou, maar juist die van andersom. Wie zegt dat jij me wel echt leuk genoeg vind? wie zegt dat dit niet gewoon ouwehoeren is van jou kant, dat je zoiets hebt van, leuk, een chickie enz. Nu ben jij niet het soort jongen dat dit zou doen, en toch blijf ik onzeker. Ik vraag me by alles af, of ik het wel goed doe, of jij me wel leuk vind, of jij me niet vervelend/ irritant vind, enz enz. Dit pas niet bij mij, k ben meestal wel redelijk zelfverzekerd, en dat jij dit in me losmaakt vind ik dan ook erg vreemd. Toch doe je dit met me, en ik weet ook wel dat dit weer aangeeft dat ik heel verliefd op je ben. Was ik maar eens wat minder verliefd op je R, misschien kwam het dan weer goed. Ik weet bij jou nooit, of ik teveel slijm, of juist te bitcherig ben. Of ik jou moet smsen, of juist eens moet afwachten totdat jij weer wat van je laat horen. En kijk, als we met zn tween zijn, vallen er veel stiltes, wanneer ik in je armen lig, word er weinig gepraat. Praten, dat doen wij zoiezo niet veel met elkaar hea R, hoe komt dat dan? Ik ben wel een prater, maar misschien verwacht ik van jou teveel, je bent ook nog maar jong en hebt nog nooit serieus wat met een meisje gehad. Zie, komt die onzekerheid weer naar boven R, Zie je wat je met me doet? merk je dat nu. Bij een relatie hoort toch ook praten, gesprekken hebben, soms ook serieus. Of vraag ik nu teveel van je, na 4 weken ? Met jou zijn is echt de hemel, bij je liggen, met je zoenen, en dan dat lachje van je, ik vind het heerlijk. Maar wanneer ik je ook maar 2 dagen niet zie, begin ik weer met twijfelen, niet over mijn liefde voor jou, die staat wel vast. Alleen twijfel ik of het werkt, of jij dit net zo graag wilt als mij. Je bent zo lief R, zo lief, en daar houd ik me dan maar aan vast, waarschijnlijk ga je vanzelf wel praten, want ook anderen zeggen, dat dat vanzelf komt. Ik wacht er dan maar op, waarschijnlijk wil ik gewoon alles veelte snel en veel te perfect, dat zit in mijn karakter. R, het spijt me, dat ik af en toe dus vervelend tegen je doe, of te slijmerig, of te overdreven, Al laat ik je dit niet lezen, het spijt me, en ik hoop dat je dat begrijpt.

kusje, .