Brief aan pappa
Over twee weken begint het echt.
Ik heb er al zolang over na gedacht, wat zou dat bericht met me doen.
En nu weet ik het, het kan me niks schelen.
je wordt weer beter dat zou me blij moeten maken, maar waarom doet het dat dan niet?
Ik wil uit schreeuwen dat ik je haat !!
Dat je dood kan vallen !!
Maar dat hoort niet. Ik hou me in en dat maakt me kapot.
Ik kan het tegen niemand zeggen zelfs niet tegen mamma.
Je negeert me al twee dagen, ik schreeuw tegen je maar je lijkt het niet te horen.
Altijd maar weer ruzie thuis, en twee dagen later is het weer koek en ei, of dat het nou gaat om ruzie tussen jou en mamma of tussen S en een Vriendin een paar dagen later worden ze weer de hemel in geprezen.
Waarom moet ik altijd lopen, waarom moet ik altijd afwassen en waarom word ik daar altijd op af gestraft, ik vind iemand maar raak hem kwijt.
Snap je dan niet dat je me pijn doet? Snap je dan niet dat jij me niks meer kan schelen? Zie je dan niet dat ik kapot ga.
Ik neem bijna niemand mee naar huis bang dat er weer oorlog komt tussen jou en mamma, bang dat ik me tranen laat zien aan die ander over dit.
Mamma raast en tiert tegen me om het even kwijt te kunnen, omdat jij weer is wat niet heb gedaan. Dat doet pijn.
Achter de voordeur wordt gevochten in stilte, voor de vrienden de gullen lach tot het gedag.
Het doet pijn pappa, maar ik kan niet met je praten, misschien vertel ik je dit nog op je sterfbed als dat komt, misschien pas bij je graf.. maar mamma vertel ik dit pas als je dood bent.
Ik haat je pappa en het doet pijn.
Fearless
Ik heb er al zolang over na gedacht, wat zou dat bericht met me doen.
En nu weet ik het, het kan me niks schelen.
je wordt weer beter dat zou me blij moeten maken, maar waarom doet het dat dan niet?
Ik wil uit schreeuwen dat ik je haat !!
Dat je dood kan vallen !!
Maar dat hoort niet. Ik hou me in en dat maakt me kapot.
Ik kan het tegen niemand zeggen zelfs niet tegen mamma.
Je negeert me al twee dagen, ik schreeuw tegen je maar je lijkt het niet te horen.
Altijd maar weer ruzie thuis, en twee dagen later is het weer koek en ei, of dat het nou gaat om ruzie tussen jou en mamma of tussen S en een Vriendin een paar dagen later worden ze weer de hemel in geprezen.
Waarom moet ik altijd lopen, waarom moet ik altijd afwassen en waarom word ik daar altijd op af gestraft, ik vind iemand maar raak hem kwijt.
Snap je dan niet dat je me pijn doet? Snap je dan niet dat jij me niks meer kan schelen? Zie je dan niet dat ik kapot ga.
Ik neem bijna niemand mee naar huis bang dat er weer oorlog komt tussen jou en mamma, bang dat ik me tranen laat zien aan die ander over dit.
Mamma raast en tiert tegen me om het even kwijt te kunnen, omdat jij weer is wat niet heb gedaan. Dat doet pijn.
Achter de voordeur wordt gevochten in stilte, voor de vrienden de gullen lach tot het gedag.
Het doet pijn pappa, maar ik kan niet met je praten, misschien vertel ik je dit nog op je sterfbed als dat komt, misschien pas bij je graf.. maar mamma vertel ik dit pas als je dood bent.
Ik haat je pappa en het doet pijn.
Fearless
25 jan 2009
- meld ongepast verhaal
-
susanne
zondag 25 januari 2009 17:14
- het doet zielsveel pijn.
h a r t j e
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 16 nov 2008 fake.. ( 1 )
- O 11 nov 2008 so this is the final song? ( 1 )
- O 05 nov 2008 rust..?
- O 01 nov 2008 illusies ?
- O 29 okt 2008 zucht
- O 28 okt 2008 Don't know... ( 1 )
- O 27 okt 2008 stilte
- O 27 okt 2008 fucking pist off ( 1 )
- O 27 okt 2008 So cute ( 2 )
- O 27 okt 2008 goede morgen ( 1 )
- O 26 okt 2008 Wat als ik niet of juist wel.. ( 1 )
- O 26 okt 2008 waarom niet? ( 3 )
- O 26 okt 2008 alles in 1 keer... ( 2 )