Het gaat niet altijd goed met mij, vaak zelfs ronduit slecht.
Meestal ben ik met mezelf en alles in gevecht.
Toch denk ik vaak als ik weer boos mijn voordeur stoepje boen:
wel fijn dat ik 't niet met Andries Knevel hoef te doen.
Ook ben ik vaak verdrietig, heb ik 't weer eens verbruikt.
Zo is het weer aan met iemand, zo is het weer uit.
Maar zelfs al zit ik snikkend, op een bank in het plantsoen, dan denk ik:
Fijn dat ik 't niet met Andries Knevel hoef te doen.
Ik ben ook eens opgenomen, want ik was volkomen knots.
Ik sneed mezelf met messen en ik zat onder de kots.
Ik riep toen ze me haalden, voor het gekken paviljoen:
Als ik het dan maar niet met Andries Knevel hoef te doen.
Liever met een paard, een schaap of een kameel,
dan dat ik mijn lakens met Andries Knevel deel.
Liever midden in de nacht, in een moeras verdwaald,
dan dat Andries Knevel plots zijn ding tevoorschijn haalt.
Ik wordt liever in een ufo, door een marsman meegenomen,
dan dat ik Andries Knevel tot een hoogtepunt voel komen.
Liever in een buitenwijk, tongen met Henk Binnendijk,
ook al zie ik dan waarschijnlijk helemaal geel een groen...
Als ik het maar niet met Andries Knevel hoef te doen!!
Ik zie me op mijn sterfbed, eindelijk tot rust.
Al die nare angsten van me eindelijk gesust.
En denk terwijl mijn dierb'ren droevig om mijn sponden staan:
Wel fijn dat ik het nooit met Andries Knevel heb gedaan.
Dan sta ik voor de hemelpoort en wordt daar opgewacht,
door God enzo en al mijn engelen... Als ik het niet dacht..
Ik zie 'm staan en God zegt: Je mag heus naar binnen gaan,
maar pas als je 't eerst.....