Burn-out

Half 12. Totaal niet moe, maar moet over 6 uur op. Mijn werkgever wil me laten reintegreren na 3 maanden afwezigheid in de vorm van ziekmelding. Pas in de loop van afgelopen maand besef ik me des te meer hoe lang de aanloop naar burn-out al gaande was. Eind december dacht ik eigenlijk dat het alleen maar aan HET voorval lag dat zich diezelfde maand afspeelde, maar zie nu dat het al veel langer liep. De hoofdpijnen in de voorgaande maanden, de stres die ik ervaarde met het aantal uren en de lange reistijd. In april vorig jaar was ik zo ziek dat ik op de eerste hulp belandde en heb toen urenvermindering weten door te drukken. Nu is er dan toch nog de burn-out als resultaat van alle gebeurtenissen die na april volgden.

Waarom kan ik dan niet slapen? Omdat mijn werkgever mij weeeeer op een verre locatie wil laten reintegreren. Zeker 2 uur rijden heen & weer. Ik pieker me suf hoe ik duidelijk moet maken dat ik dat niet trek. Donderdag, overmorgen, heb ik namelijk een kennismakingsgesprek op de betreffende locatie. Ik weet gewoon dat het hem niet gaat worden, maar weet ook dat mijn werkgever erop gebrand is dat ik hier ga beginnen, en enorm gaat zeiken als ik aangeef dit niet te kunnen. Locatie van bepaalde opdracht heeft namelijk de afgelopen maanden vaker voor conflict gezorgd. Er staat ook in mijn contract dat ik 1,5 reistijd (3 uur in totaal per dag) moet meenemen. Maar goed, in geval van burn-out lijkt me dat toch wel anders.

Vorige week was ik bij HA omdat hij wilde uitvragen wat mijn klachten waren die aanleiding geven tot het idee tegen burn-out aan te lopen. Ik liet hem weten wat er eind december was gebeurd. Daarnaast is hij zelf getuige geweest van de enorm verlaagde weerstand die ik had van december t/m februari. Burn-out leek hem goed mogelijk. Ik heb verteld dat ik al bij een psychotherapeut liep die EMDR doet, en de gebeurtenissen van december helpt te verwerken. Ze is ook gespecialiseerd in burn-out, dus ik zit bij haar sowieso goed. Hij stelde nog een fysio voor om gemonitord mijn conditie op te bouwen (die is door alles namelijk 0,0), en zei daarna dat ik ook bij hem terug mocht komen een maand verder, gewoon als laagdrempelig monitor gesprek. Dit naast mijn burn-out therapeut en de fysio. Hij wilde daar wel tijd voor maken ondanks dat hij omkomt in het werk, aldus HA. Normaal zou ik daarvoor bedanken, ik zit al bij een gespecialiseerde hulpverlener. Maar ja. Dit is toch anders.