Clara's blog 21 #afgewezen
17-11-2014
Hallo allemaal,
Ik dacht laat ik weer eens even wat van mij horen..
Het wordt een lang verhaal, want ik moet het even kwijt!
14 november moest ik een psychologisch onderzoek voor de natres
waar ik graag wilde werken.
Ik moest de trein van 06.10 u al hebben! dat was een vroegertje!
Daar aangekomen moest ik wachten totdat we werden opgehaald, want
je mocht niet alleen het terrein op (zwaar beveiligd)
Eerst moesten we testjes maken achter de computer, zoals rekenen, geheugenspel enz.
Toen ik klaar was moest ik weer terug naar de kantine, wachten op de psycholoog.
Ik was totaal niet zenuwachtig gelukkig!
Maar toen mijn naam omgeroepen werd, gingen er wel een paar gedachten door mijn hoofd...
Ik dacht: hopelijk gaat ze het mij niet te moeilijk maken, ik heb zo ontzettend hekel er aan
als je wat zegt dat mensen tot het uiterste toe gaan graven in dat antwoord wat je geef. (door vragen)
Ze vroeg echt van alles aan je...
Over ouders, zus en broertjes, school enz.
En ja.. ook over mijn verleden... en toen kwam er aan bod dat ik gepest was geweest.
Of ik ook zelfmoord gedachten had en of ik wel goede resultaten behaalde in de klas.
En of leerlingen en leraren iets hadden gemerkt dat ik mij niet veilig voelde in de klas.
Ik heb jaren een ''masker'' opgehad! dus niemand merkte wat!
Heb wel een aantal keren aangegeven bij een leraar dat er iets gebeurde, maar voor
mij gevoel werd ik niet serieus genomen omdat ik nooit veranderingen in de situaties opmerkte.
En er mij nooit werd verteld wat hun gingen doen.
Er werd wel gezegd: ja we gaan met ze praten of: morgen evalueren we hoe het is gegaan.. niet dus!!
Ook zei ik dat ik erg sterk ben geworden, het is natuurlijk niet fijn om zo sterk gemaakt te moeten worden,
maare goed, ik kan daar toch ook niks aan doen?!
Ik durf nu veel en veel meer dan eerst! bijv. ik durfde soms niet eens mensen aan te spreken.. en s'morgens had ik nog wel aan iemand de weg gevraagd.. nou dat had ik eens 9 jaar geleden moeten doen..!
Ook weet ik wat mij het beste helpt als ik me rot voel.. nou dat kunnen veel mensen mij niet nadoen!
Maar volgens de psycholoog is dit de verkeerde manier van sterk worden... jezelf sterk maken moet op een positieve manier.
Okee... wat vind jij hiervan?
Ik was hier zo niet mee eens! misschien omdat ik niet beter weet?
Maar goed, na bijna 2 uur was het gesprek afgelopen en ging ik weer terug naar de kantine om te wachten
totdat we werden opgehaald om ergens te eten.
Er was een lopend buffet, maar oh ik had echt geen trek!
Na bijna 30 min. gewacht te hebben werd ik opgehaald.
Ze begon gelijk: sorry we moeten je teleur stellen... je bent volledig afgekeurd.
Dat betekend dus dat je niet in aanmerking komt voor de sollicitatie.
Je heb 3 soorten: goedgekeurd (spreek voor zich), afgekeurd (mag je over een jaartje het weer opnieuw proberen) en volledig afgekeurd (nooit meer terug komen dus...)
En dan wordt er ook nog leuk gevraagd: hoe voel je je hierbij?
Ik dacht ik laat mezelf niet kennen.. maar van binnen huilde ik!
Ik zei: ja die emotie komt er over een uurtje uit (niet dus)
En moet je de reden weten waarom ik volledig ben afgekeurd: nou 1 oorzaak: door mijn verleden!
Ik had volgens hun al genoeg meegemaakt en ze wilde dat ik niet nog meer meemaakte!
Ik dacht: hoe kan ik nou situaties uit de weg gaan? mijzelf weer gedragen als kluizenaar?!
Niet dus!
Weet je wat ik ook dacht: weer hebben de pesters gewonnen!!!!!!!
Waarom wordt ik weer afgestraft?!
Dit accepteer ik niet!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Mensen bedankt dat jullie weer winnen! en dat ik door jullie afgestraft wordt!
Ik was blij dat ik weg mocht naar de kantine, daar weer poosje wachten en werd ik opgehaald
voor een soort eindgesprek van een paar seconden.
Waar ik mijn tranen in vrije loop liep gaan, gelijk was die man zo aardig om mij een tissue te geven
en mij een momentje rust gunde.
Daarna moest ik mij afmelden en weer wachten totdat ik werd opgehaald om richting de bus te gaan.
Kwam ik op het perron om te wachten komt mij trein pas om 16.00 u dus moest ik bijna 2 uur wachten.
Ook dat nog!
Ik was zo blij toen ik thuis was!
Gelukkig had ik van veel mensen lieve berichten enz. gehad wat mij erg goed deed!
S'nacht heb ik mijzelf ik slaap moeten huilen, ik was niet erg verdrietig dat ik werd afgewezen
maar meer verdrietig van woede op de mensen die mij dit hebben aangericht!
Gelukkig heb ik het nu(vandaag) een plaatjes kunnen geven.
Het doet mij nog wel pijn als ik er weer aan terug denk, en dat mag ook.
Ieder mens heeft toch gevoel?!
Maar: DON'T GIVE UP! misschien is er wel voor mij iets anders in petto?
We wachten zoals altijd maar rustig af (ik blij dat dit mijn karakter is
)
En maak jij ook iets naars mee: DON'T GIVE UP!
Laat niet zien dat je zwak bent, maar laat zien dat jij de sterkste bent!
Je geeft je toch niet gewonnen?!
Liefs,
Clara
Hallo allemaal,
Ik dacht laat ik weer eens even wat van mij horen..
Het wordt een lang verhaal, want ik moet het even kwijt!
14 november moest ik een psychologisch onderzoek voor de natres
waar ik graag wilde werken.
Ik moest de trein van 06.10 u al hebben! dat was een vroegertje!
Daar aangekomen moest ik wachten totdat we werden opgehaald, want
je mocht niet alleen het terrein op (zwaar beveiligd)
Eerst moesten we testjes maken achter de computer, zoals rekenen, geheugenspel enz.
Toen ik klaar was moest ik weer terug naar de kantine, wachten op de psycholoog.
Ik was totaal niet zenuwachtig gelukkig!
Maar toen mijn naam omgeroepen werd, gingen er wel een paar gedachten door mijn hoofd...
Ik dacht: hopelijk gaat ze het mij niet te moeilijk maken, ik heb zo ontzettend hekel er aan
als je wat zegt dat mensen tot het uiterste toe gaan graven in dat antwoord wat je geef. (door vragen)
Ze vroeg echt van alles aan je...
Over ouders, zus en broertjes, school enz.
En ja.. ook over mijn verleden... en toen kwam er aan bod dat ik gepest was geweest.
Of ik ook zelfmoord gedachten had en of ik wel goede resultaten behaalde in de klas.
En of leerlingen en leraren iets hadden gemerkt dat ik mij niet veilig voelde in de klas.
Ik heb jaren een ''masker'' opgehad! dus niemand merkte wat!
Heb wel een aantal keren aangegeven bij een leraar dat er iets gebeurde, maar voor
mij gevoel werd ik niet serieus genomen omdat ik nooit veranderingen in de situaties opmerkte.
En er mij nooit werd verteld wat hun gingen doen.
Er werd wel gezegd: ja we gaan met ze praten of: morgen evalueren we hoe het is gegaan.. niet dus!!
Ook zei ik dat ik erg sterk ben geworden, het is natuurlijk niet fijn om zo sterk gemaakt te moeten worden,
maare goed, ik kan daar toch ook niks aan doen?!
Ik durf nu veel en veel meer dan eerst! bijv. ik durfde soms niet eens mensen aan te spreken.. en s'morgens had ik nog wel aan iemand de weg gevraagd.. nou dat had ik eens 9 jaar geleden moeten doen..!
Ook weet ik wat mij het beste helpt als ik me rot voel.. nou dat kunnen veel mensen mij niet nadoen!
Maar volgens de psycholoog is dit de verkeerde manier van sterk worden... jezelf sterk maken moet op een positieve manier.
Okee... wat vind jij hiervan?
Ik was hier zo niet mee eens! misschien omdat ik niet beter weet?
Maar goed, na bijna 2 uur was het gesprek afgelopen en ging ik weer terug naar de kantine om te wachten
totdat we werden opgehaald om ergens te eten.
Er was een lopend buffet, maar oh ik had echt geen trek!
Na bijna 30 min. gewacht te hebben werd ik opgehaald.
Ze begon gelijk: sorry we moeten je teleur stellen... je bent volledig afgekeurd.
Dat betekend dus dat je niet in aanmerking komt voor de sollicitatie.
Je heb 3 soorten: goedgekeurd (spreek voor zich), afgekeurd (mag je over een jaartje het weer opnieuw proberen) en volledig afgekeurd (nooit meer terug komen dus...)
En dan wordt er ook nog leuk gevraagd: hoe voel je je hierbij?
Ik dacht ik laat mezelf niet kennen.. maar van binnen huilde ik!
Ik zei: ja die emotie komt er over een uurtje uit (niet dus)
En moet je de reden weten waarom ik volledig ben afgekeurd: nou 1 oorzaak: door mijn verleden!
Ik had volgens hun al genoeg meegemaakt en ze wilde dat ik niet nog meer meemaakte!
Ik dacht: hoe kan ik nou situaties uit de weg gaan? mijzelf weer gedragen als kluizenaar?!
Niet dus!
Weet je wat ik ook dacht: weer hebben de pesters gewonnen!!!!!!!
Waarom wordt ik weer afgestraft?!
Dit accepteer ik niet!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Mensen bedankt dat jullie weer winnen! en dat ik door jullie afgestraft wordt!
Ik was blij dat ik weg mocht naar de kantine, daar weer poosje wachten en werd ik opgehaald
voor een soort eindgesprek van een paar seconden.
Waar ik mijn tranen in vrije loop liep gaan, gelijk was die man zo aardig om mij een tissue te geven
en mij een momentje rust gunde.
Daarna moest ik mij afmelden en weer wachten totdat ik werd opgehaald om richting de bus te gaan.
Kwam ik op het perron om te wachten komt mij trein pas om 16.00 u dus moest ik bijna 2 uur wachten.
Ook dat nog!
Ik was zo blij toen ik thuis was!
Gelukkig had ik van veel mensen lieve berichten enz. gehad wat mij erg goed deed!
S'nacht heb ik mijzelf ik slaap moeten huilen, ik was niet erg verdrietig dat ik werd afgewezen
maar meer verdrietig van woede op de mensen die mij dit hebben aangericht!
Gelukkig heb ik het nu(vandaag) een plaatjes kunnen geven.
Het doet mij nog wel pijn als ik er weer aan terug denk, en dat mag ook.
Ieder mens heeft toch gevoel?!
Maar: DON'T GIVE UP! misschien is er wel voor mij iets anders in petto?
We wachten zoals altijd maar rustig af (ik blij dat dit mijn karakter is
)En maak jij ook iets naars mee: DON'T GIVE UP!
Laat niet zien dat je zwak bent, maar laat zien dat jij de sterkste bent!
Je geeft je toch niet gewonnen?!
Liefs,
Clara
17 nov 2014
- meld ongepast verhaal
-
tea4u
maandag 17 november 2014 23:20
ik wil absolute niet rot klinken,
maar ik denk dat het voor jezelf misschien beter is dat je bent afgewezen...
je bent volgens mij te kwetsbaar voor die baan...
al doe jezelf sterk voor,
je zit nog steeds heel erg met je ''verleden'',
en dat kan niemand je kwalijk nemen...
je lijkt me een heel lief en zorgzaam persoon,
maar om ''daar'' te kunnen werken, moet je een bepaalde hardheid hebben,
gewoon om vol te houden...
jouw tijd komt wel, en ik weet zeker dat je iets veel mooiers vind wat beter bij past...
sterkte -
website
dinsdag 18 november 2014 15:44
Het is ook weleens goed om de kans te krijgen om die
''hardheid'' aan te leren.
En wie heeft gezegd dat ik dit niet kan?
Ze hebben mij 1x gezien/gesproken en er wordt een oordeel gevormd.
Ik kan best hard zijn en dat is mijn doorzettingskracht geweest.. anders had ik het nooit hier op aarde vol
gehouden en anders had ik nooit mijn ex- vriend letterlijk en figuurlijk kunnen dumpen omdat hij mij niet waard was. (heeft mij bedrogen enz.)
Hij zei ook altijd je bent veel te lief, jij kan nooit boos worden..
O nee?! resultaat heeft hij vanzelf gezien!
Ook denken veel mensen dat ik veel met mijn verleden bezig ben..
Weet ze echt niet de reden waarom ik dit doe?!
Ik doe dit om anderen te helpen, tips te geven enz.
Ik heb het al jaren lang een plaatjes kunnen geven!
Ik zeg niet dat het me niks doe, o nee dat niet!
Het klopt dat ik lief en zorgzaam ben, maar dat betekend niet
dat mensen mij alles kunnen zeggen wat hun over mij denken.
En ik geloof echt niet dat er alleen maar mensen worden aangenomen
die ''hard'' zijn.
Die vinden het vanzelf sprekend dat ze alles aan kunnen(denken ze)
Maar als alles vanzelf lijkt te gaan, denken ze totaal niet aan
de doorzettingsvermogen!
De reden van de afwijzing was niet: dat ik een te lief karakter had enz.
Maar ze vonden het beter voor mij dat ik niet meer ellende meemaakte.
Kan jij dit uit de weggaan? ik niet hoor!
En hoe je ermee omgaat is het beste, en ik weet uit ervaring hoe dit moet!
Ja wie weet komt er iets wat beter bij mij past.. maar ja dit was wat ik ook wilde! (al van kinds af) -
tea4u
dinsdag 18 november 2014 16:17
even voor de duidelijkheid, er is niets mis met lief en zorgzaam zijn,
deze mensen komen we op deze harde wereld veeeeeeeeels te kort...
vind niet dat je jezelf daar voor moet verdedigen,
het is juist een compliment, je bent en mag zijn wie je bent...
steek die gewoon in je zak
en ik geloof zeker wel dat je een ''evenwichtig'' persoon bent,
dus als de situatie het vereist je goed van jezelf kan afbijten
alleen al hoe mooi je dit ''uitleg'' verwoord hebt,
zegt genoeg...
echter,ik vind het zelf ook krom hoor, maar bij de ggz toetsen ze jouw doorzettingsvermogen niet,
ze willen ''harde'' mensen die niet al te veel begaan met de medemensen (de clienten) zijn... en dat spreek ik uit ervaring
geloof me... -
website
dinsdag 18 november 2014 20:52
Ja dat is waar, ik zal het onthouden
dankje, ja ik geef niet snel op en accepteer dingen niet snel meer.
Ja vind ik erg vreemd dat ze doorzettingsvermogen niet toetsen!
Dat vind ik het belangrijkste tijdens werken!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 09 mei 2016 Clara's blog 36 #behappy
- O 30 dec 2015 Clara's blog 36 #december #Quote
- O 03 nov 2015 Blogs van een schrijver 5
- O 10 sep 2015 Blogs van een schrijver 4
- O 21 aug 2015 Blogs van een schrijver 3
- O 12 aug 2015 Blogs van een schrijver 2
- O 07 aug 2015 Blogs van een schrijver 1
- O 27 mei 2015 maaike's blog 14 ~ onzekerheid
- O 21 apr 2015 7 tips voor meer zelfvertrouwen
- O 09 apr 2015 Iedereen geeft commentaar #verhaal ( 3 )
- O 31 mrt 2015 Wat ben je sterk! #365 dagen succesvol ( 2 )
- O 19 mrt 2015 Clara's blog 35 #stay strong
- O 26 feb 2015 Maaike's blog 13 ~ Jezelf veranderen voor iemand ( 1 )
- O 10 feb 2015 Clara's blog 34 #probleem?!
- O 03 feb 2015 Clara's blog 33 #alles verbergen of eerlijk zijn?