*COLD*

GEDIGGIE

Wat is er aan de hand
Zwijgend zit ik voor me uit te turen
mijn gedachten maken overuren
Huilend met een prop in me keel
Het word me allemaal even iets
Teveel

Allerei gedachtes die zich in mijn
hoofd maar blijven binnendringen
wist ik maar hoe ik ze kon
bedwingen. Waarom doet 't leven
toch zo'n zeer? Waarom ben ik
mezelf niet meer

Wat is er toch in helemsnaam met mij
aan de hand? Het lijkt wel of ik van de top
in de afgrond ben beland. Dit gevoel
is de afgelopen tijd beetje bij
beetje bij mij naar binnen
geslopen. En ik bijf steeds maar op
een verbetering hopen.

Ik heb er zelfs bepaalde dingen voor
opgegeven, maar zelfs dat gaf geen
verbetering in mijn leven. Dat ik
Positiever moet denken, dat weet ik best
maar ik heb voor mijn gevoel
alles al verpest.

Soms weet ik niet eens meer een
reden voor mijn bestaan, en moet ik
zo vechten voor de kracht om er mee
om te kunnen gaan. Ik wil dat alles
weer word zoals het was. Maar daar is
het te laat voor.