Conditionering

4-9-2018

Programmeren. Herprogrammeren. Aangeleerd. Afleren.

Gedrag. Gewoontes. Het wat het normaal maakt. Gemakkelijk. Zonder na te denken.

Het conditioneren van jezelf. Je denken en je doen.

In de meeste gevallen super handig, tenslotte maakt het het leven een stuk makkelijker. Stel je voor dat je iedere dag op nul begint en alles iedere dag opnieuw moet leren/aanleren.

In de fitness wereld is het hetgeen wat er voor zorgt dat je op een gegeven moment geen progressie meer maakt. Je spieren raken gewend aan de bewegingen en het gewicht. Conditionering. Je moet je schema eens in de x aantal weken omgooien om de boel te laten schrikken en progressie te kunnen maken.

In het leven is het denk ik net zo. Als ik kijk naar mijn dagbesteding dan gaat eigenlijk alles vanzelf. Wie denkt er nog na bij het laten opkomen van zijn koppeling? Schakelen. Simpele dingen die ooit zo moeilijk waren. Het zit nu in je systeem en gelukkig maar.

Dan de kant waar ik de laatste tijd veel mee bezig ben. De schaduwkant. De conditionering van gewoontes die niet zo positief zijn. Een bepaalde denkwijze, drank, drugs, roken, noem het maar op. Het heeft niet perse betrekking op mijzelf, het is een algemeen aandachtspunt.

Ik denk dat het heel gezond is om af en toe naar jezelf te kijken en eens te gaan kijken naar wat je nou eigenlijk allemaal doet en denkt. De afgelopen tijd ben ik naast mijn werk en sporten ook redelijk veel aan het gamen. Het is een makkelijk tijdverdrijf maar of ik er nou echt gelukkig van word?

Soms irriteer ik mij dood aan mijzelf. Zit je dan 2-3 uur te staren naar een scherm met poppetjes die je bestuurd. Ik zit al de hele dag achter pc schermen maar om mijzelf nou tot iets anders te zetten? Wat dan? Boeken lezen? Schoonmaken? Studeren?

Misschien is het heel normaal maar af en toe denk ik, wat doe ik eigenlijk met mijn leven? Wel klagen dat de tijd zo snel voorbij vliegt maar om nou te zeggen dat ik heel veel onderneem, nee niet echt. Natuurlijk doe ik wel leuke dingen en ga ik nog steeds weg maar door de weeks is het vrij rustig en standaard.

In de afgelopen 2 jaar heb ik mijzelf behoorlijk aangepakt en kreeg ik energie van de verandering die ik mee maakte. Een super fijn gevoel! Ik maakte stappen! Ik deed iets met mijn leven. Nu begint alles redelijk vanzelf te gaan zonder dat ik er nog heel veel bij na hoef te denken. Op zich super fijn, toch?

Is het tijd om van schema te wisselen? Mijzelf even te laten schrikken? Of genieten van de rust en regelmaat?

Ik vind het lastig om te bepalen wat goed is. Is er een goed of fout in deze?

Ik wil niet lui worden, of is lui een negatief woord voor alles op de rit hebben?