confrontatie psyg, en gesprek met tim
hi,
morgen naar de psygiater, echt geen zin in. en waarom?? tsja dat vraag ik mezelf ook al meer en meer af, gister heb ik het antwoord gevonden.
confrontatie. elke keer als ik dat gebouw in loop, elke keer als ik wacht in de hal, wachtent tot ze me komt halen, op die momenten wordt ik geconfronteerd met het feit dat ik hulp nodig heb, dat ik iemand anders erbij nodig heb voor mijn problemen, dat ik problemen heb, dat ik niet voor mezelf kan zorgen, dat ik het niet alleen afkan.
't is zo zwaar.
heb er niet echt veel zin in, maar het moet helpen...
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
net een gesprek via msn met tim gehad, ik moest hem nog vertellen over mijn actie van die zaterdag avond 2 weken geleden.
was wel moeilijk, want ik kreeg gelijk de vraag waarom... en toen zat ik vast, tsja waarom? omdat ik het niet meer zag zitten, maar hoe leg je dat uit. de stoppen sloegen door ofzow. dus ik een beetje vaag uitgelegt.
uiteindelijk kwamen we op het perfectionisme uit. hij vind het iets moois, mij doet het pijn. waarom het mooi is vind ik ook vaag, volgens hem is het mooi als je iets zo graag zo goed wil hebben en dat je nog meer je best doet dan je kan, en dat als je het dan berijkt dat je echt ziekelijk hard hebt gewerkt ofzow. mij doet het alleen maar pijn, ik doe me best en ik wil het zo graag maar het lukt niet. altijd is er wel wat fout, altijd doe ik wel iets mis. ALTIJD!
en toen kwam de verlatingsangst. waarom, tsja waarom. ik vertelde hem dat ik daar soms nog wel last van kan hebben. toen zei hij, het maakt hem niks uit hoe ik ben, vrienden blijven er toch voor je, wie of hoe je ook bent. vond ik wel mooi maar hij snapt me niet. als ik me aan iemand "hegt" en hij/zij gaat weg, komt de klap zo hard aan dat tsja, maar als ik zelf de controle neem, door niet alles te laten zien, en het is over, dan is het zachter voor me omdat ik zelf een stapje terug heb gezet. maar het is duidelijk dat niemand me begrijpt als ik dat vertel.
maarja dat was het gesprek met tim, boeiend hé??
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
shit het is al kwart over 4, ik wil nog neit slapen. ja ik ben wel moe maar ik wil nog neit, geen idee waarom.
pff, oke slaap lekkr nog maar eens.
morgen naar de psygiater, echt geen zin in. en waarom?? tsja dat vraag ik mezelf ook al meer en meer af, gister heb ik het antwoord gevonden.
confrontatie. elke keer als ik dat gebouw in loop, elke keer als ik wacht in de hal, wachtent tot ze me komt halen, op die momenten wordt ik geconfronteerd met het feit dat ik hulp nodig heb, dat ik iemand anders erbij nodig heb voor mijn problemen, dat ik problemen heb, dat ik niet voor mezelf kan zorgen, dat ik het niet alleen afkan.
't is zo zwaar.
heb er niet echt veel zin in, maar het moet helpen...
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
net een gesprek via msn met tim gehad, ik moest hem nog vertellen over mijn actie van die zaterdag avond 2 weken geleden.
was wel moeilijk, want ik kreeg gelijk de vraag waarom... en toen zat ik vast, tsja waarom? omdat ik het niet meer zag zitten, maar hoe leg je dat uit. de stoppen sloegen door ofzow. dus ik een beetje vaag uitgelegt.
uiteindelijk kwamen we op het perfectionisme uit. hij vind het iets moois, mij doet het pijn. waarom het mooi is vind ik ook vaag, volgens hem is het mooi als je iets zo graag zo goed wil hebben en dat je nog meer je best doet dan je kan, en dat als je het dan berijkt dat je echt ziekelijk hard hebt gewerkt ofzow. mij doet het alleen maar pijn, ik doe me best en ik wil het zo graag maar het lukt niet. altijd is er wel wat fout, altijd doe ik wel iets mis. ALTIJD!
en toen kwam de verlatingsangst. waarom, tsja waarom. ik vertelde hem dat ik daar soms nog wel last van kan hebben. toen zei hij, het maakt hem niks uit hoe ik ben, vrienden blijven er toch voor je, wie of hoe je ook bent. vond ik wel mooi maar hij snapt me niet. als ik me aan iemand "hegt" en hij/zij gaat weg, komt de klap zo hard aan dat tsja, maar als ik zelf de controle neem, door niet alles te laten zien, en het is over, dan is het zachter voor me omdat ik zelf een stapje terug heb gezet. maar het is duidelijk dat niemand me begrijpt als ik dat vertel.
maarja dat was het gesprek met tim, boeiend hé??
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
shit het is al kwart over 4, ik wil nog neit slapen. ja ik ben wel moe maar ik wil nog neit, geen idee waarom.
pff, oke slaap lekkr nog maar eens.
21 feb 2006
- meld ongepast verhaal
-
*.Angel.*
dinsdag 21 februari 2006 14:02
confrontatie. elke keer als ik dat gebouw in loop, elke keer als ik wacht in de hal, wachtent tot ze me komt halen, op die momenten wordt ik geconfronteerd met het feit dat ik hulp nodig heb, dat ik iemand anders erbij nodig heb voor mijn problemen, dat ik problemen heb, dat ik niet voor mezelf kan zorgen, dat ik het niet alleen afkan.
Damn, dat ken ik. Heb ik ook elke keer. Die muren, die stoelen, die tafels. Die mensen. Gewoon, het verstikt je.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 13 nov 2009 Nieuwe huisgenootjes
- O 26 okt 2009 Eindelijk!!! ( 7 )
- O 04 okt 2009 2, 3 en 4 oktober ( 1 )
- O 21 sep 2009 Shit, dat is al snel ( 1 )
- O 24 aug 2009 Lowlowlowlowlowlands... ( 3 )
- O 22 jun 2009 Concerten ( 2 )
- O 02 apr 2009 Eindelijk! Nieuwe telefoon. ( 2 )
- O 24 mrt 2009 7 jaar geleden... ( 3 )
- O 15 mrt 2009 Backstage @ Metallica & Machinehead! ( 8 )
- O 11 mrt 2009 Mircodermals ( 7 )
- O 05 mrt 2009 Map verwijderd. ( 4 )
- O 27 feb 2009 Ik ga naar lowlands! ( 3 )
- O 16 jan 2009 Twee weekjes weg ( 1 )
- O 10 jan 2009 Ik denk.... ( 6 )
- O 27 dec 2008 Er zit... ( 3 )