In Engeland- of in ieder geval de twee gemeentes waar ik heb gewoond sinds ik Ilse heb, ga je naar het consultatie bureau wanneer jou dat uit komt, in plaats van een afspraak te maken. Je kunt dus elke maandag middag of donderdag ochtend binnen lopen.
Omdat we vandaag naar NERDERLAND (Hoera) gaan, heb ik de hele dag vrij genomen en kon ik met Ilse naar het Consultatie bureau- dat gaat nudaags wat moeilijker omdat ik weer FT werk.
Eerst meette ze d'r gewicht. Ilse weegt nu, met 25 weken, 7.57kg, een goed gewicht en net over het gemiddelde (het gemiddelde van een 26 weken oude baby- dus 1 week verschil). Tot voorheen woog ze altijd ruim onder het gemiddelde, dus ik vroeg me af of ze niet te veel gewicht aankwam. 'Ik wil niet dat ze op zo'n jonge leeftijd al te dik is' zei ik er nog paniekerig bij...'Nee hoor, het is goed'.
Vervolgens meette ze haar lengte. dat is sinds een paar dagen na Ilse's geboorte niet meer gedaan. Ilse is nu 69.2cm lang. Weer kwam er een diagram bij. 'Goh, Ilse is erg lang voor haar leeftijd' werd mij verteld. Ver boven het gemiddelde- de lengte van een gemiddelde 38 weken oude baby!
'Er is dus zeker niks om je zorgen over te maken. Ilse is tenger voor haar lengte' vertelde ze me, om vervolgens te vertellen dat bijna alle Nederlanders die ze kende (zullen er niet zo veel zijn lijkt mij) lang waren....
Dus ik ben weer blij. Ik wil natuurlijk dat Ilse goed groeit, maar ik ben bang dat ze te dik word, en dat zou nu nog compleet mijn schuld zijn. Als ze een tiener is dan maakt ze haar eigen keuzes qua eten, maar tot die tijd zal ik er alles aan doen (behalve haar laten dieten natuurlijk- daar zou ze te jong voor zijn) om te zorgen dat ze niet te dik word.
Als ik die dikke kindertjes hier in de buurt zie (en die heb je er hier meer dan in Nederland) denk ik altijd: hoe kan een moeder dat haar kind nou aandoen' want de ouders zorgen er op jonge leeftijd toch voor of het kind gezond eet en genoeg beweegd.
OK, sommige kinderen zijn wat dikker aangelegd dan anderen, of sommige kinderen moeten medicijnen hebben waarvan ze kunnen aankomen, maar ik geloof niet dat dat altijd het geval is. In Engeland is het bijvoorbeeld normaal om een pakje chips in het lunch pakket van je kind te doen, als Nederlander kan ik me dat dus niet voorstellen.
Mijn moeder had een 'strict regime' met ons, die ik achteraf gezien prima vond: een dropje in je tussenpauze, een koekje na shool, een lollie of mini marsje om 5.00 en na het avond eten een koek voor we naar bed gingen. Niks mis mee! Als tiener hield ik me daar niet meer aan, maar dieette ik vaak gezellig samen met mijn moeder, wat het dieten makkelijker maakte. Ik had dus ook geen overgewicht tot ik in Engeland ging wonen.
Nou, dat was weer een lang verhaal over niks, maar ik moest even mijn eitje kwijt.
Ik ga maar eens pakken. Ben echt benieuwd hoe Ilse's eerste vliegreis zal gaan!!!
Kus Imke