Couchkleven

VRIJDAG
We zijn onze bank zo vreselijk zat dat ik al saggerijnig word als ik m zie. Afgezien van het feit dat de Grand Fouloir alleen maar een gat in het kussen bedekt zo groot als een nieuw te ontdekken planeet, zit ie gewoon voor geen meter... de leuningen te hard, de stof te zweterig, het zitvlak te kort echt 10x kots. Het enige wat leuk is is de creme kleur en een licht motiefje wat erin zit. We zijn de bank zelfs zo zat dat we niet eens meer de moeite nemen om de hoezen te wassen dus echt mooi cremig is ie nou ook weer niet ... Bottomline, kick the couch... !!!

Al twee jaar geleden zagen we in IKEA een andere bank en die is dus wel echt 1000 eur waard he. Ik begrijp nu dat de waarde van de bank niet wordt bepaald door de kleur, vorm of materiaal van de bank maar puur het LekkerZitGehalte. In dit geval is de LZG dus gelijk aan 1000. De massale afmetingen qua zitvlak nog daarbuiten gelaten...

ZATERDAG
Je kan je voorstellen hoe blij we waren toen we de bank voor 300 eur op marktplaats zagen, nog geen 2 jr oud, en ook nog de goeie kleur! van de 15 zelfde banken die werden aangeboden zat de vraagprijs al dik rond de 4 of 500 eur. Dus dit was echt een buitenkansje. Sid met de dame gemaild en de bank was van ons... !!! voor 300 eur mochten we hem ophalen in Hoofddorp. Snel een extra auto geregeld, yazz reed ook even mee en helemaal hyper nam ik afscheid van de oude bank. I HATE YOU I HATE YOU MORGEN KRIJGEN WE LEKKER EEN NIEUWE !!! JE MAG BIJ HET GROF VUIL !! EN ZELFS ALS JE DAAR STAAT ZAL DE ARMSTE ZWERVER JE NOG NIET WILLEN HEBBEN !!! KICK THE COUCH - HAHAH *nog nooit zo gelukkig gevoeld met zo een buitenkansje..
Sid ook nog es heel enthousiast het hele huis verven (*een baan van een meter hoog in de rondte doortrekken eigenlijk) om de nieuwe bank maar zo mooi mogelijk uit te laten komen, snoeren meteen weggewerkt... wat zo een nieuwe aankoop allemaal niet te weeg kan brengen...

ZONDAG
Echt het bed uitgesprongen, rondjes dansend door de kamer, niks kon onze dag meer stukmaken, sid yazz opgehaald, samen auto opgehaald, op weg naar hoofddorp met mij aan de lijn als hijgende banksoppende muts gevangen in een tomtom. Sid wist natuurlijk de pincode van de pas niet meer dus die belde nog een keer toen hij er bijna was. Met een smile van de lift tot aan de kelder dook ik in mn washok me gelukkiger dan ooit op de mount-everest wasberg storttend. ik kon alleen maar lachen geloof me.

Toen ik per ongeluk langs mn telefoon liep zag ik dat ik 4 oproepen had gemist. Sidje maar effe terugbellen. Hij zei dat hij de jongen had gebeld uit Hoofddorp dat hij er bijna was maar dat die gast zei dat hij de bank toch maar had verkocht aan iemand die langs was gekomen en ver boven de vraagprijs bood en de bank meteen meenam (die bovendien speciaal voor ons nog eens in elkaar gezet was)... Het speet hem vreselijk dat hij ons in de constinatie/ (constipatie???) helemaal vergeten was af te bellen.. *volgens sid had de jongen oprecht spijt.. (alsof ik dááárop kan zitten) nou ik kon wel janken.

there goes nothing... ... ...
*de rest van de zondag heb ik sorry lopen zeggen tegen onze oude bank.

DIT ZOU M ZIJN GEWORDEN..