Hey iedereen, ik laat weer eens van mij horen.
Heb afgelopen weekend weer iets meegemaakt wat mij enigzins wel dwarszit.
En dat wil ik even van mij afschrijven, en hoop dat jullie het willen lezen en erop willen reageren.
Afgelopen weekend zijn we met de familie die in nederland woont terug gegaan naar de rest van de familie.
Zoals sommige van jullie weten ben ik duits en woont er nog een hele grote deel van de familie in duitsland.
Dus we zijn afgelopen weekend weer op familie bezoek geweest.
We zijn een paar weken ook geweest, maar dan met een kleine groep.
Dit omdat mijn overgrootoma in het ziekenhuis was opgenomen geweest, en het ging niet goed met haar.
Het gaat de laatste jaar ook alleen mijn steeds slechter, dit omdat iedereen in haar familie lijn nu overleden is.
Toen wij haar toen bezochten lag ze in een revalidatie centrum, en daar hebben wij haar bezocht.
De familie lag toen al helemaal in de knoop aangezien er beslissingen genomen moesten worden.
Kan oma terug naar huis of moet ze toch naar een verpleegtehuis, dit waren crusiale vragen.
Dit omdat oma altijd heeft aangegeven dat zij dat niet wou, en ze kon dat nu ook niet aangeven aangezien haar spraak verslechterd was.
Dus familie moest een beslissing maken, en hebben gekozen voor een verpleegtehuis, waar ze nu een hele mooie grote kamer heeft, die haar eigelijk wel bevalt.
Een goede keus zou je zeggen, maar niks in minder waar.
Mijn overgroot oma woonde op een berg, echt super mooi. aan de elbe (rivier in duitsland)
Maar die huis is nu helemaal leeg gehaald en alles is gewoon weg weggegooit.
Er zijn bepaalde dingen appart gehouden zodat wij dat mee konden nemen, als aandenkers.
En die hebben wij ook meegenomen, maar we hebben eerst nog bij het oude huis gekeken.
En wat mij verbaasde was dat iedereen als een dolle hond door het huis ging om spullen tezoeken die over waren.
Ik voelde me net een kraai die opzoek was naar glinsterende spulletjes, terwijl ik gewoon aan mijn overgrootoma haar spullen zat.
Ik heb daar best spijt van, maar niemand heeft hetzelfde gevoel als mij.
De familie in duitsland ligt nu helemaal door elkaar, er vormen groepen tussen de kinderen van mijn overgroot oma. De ene kant beweerd dat de andere kant medicatie aanbrengt bij oma en de andere kant verwijt weer van alles.
Maar er worden ook verwijten gemaakt naar 1 dochter van oma. En dat vindt ik echt walgelijk.
Langzamerhand keren ze allemaal naar haar toe, terwijl in mijn ogen zij het beste werk verricht voor oma.
Ze zou eutanasie willen plegen op oma, terwijl dat illegaal is in duitsland.
En als dit zo doorgaat en oma komt wel te overlijden kan zij de bak in gaan. Omdat er zulke verhalen in de ronte gaan.
Er is zelfs een hele nieuwe ploeg wijziging geweest in het verpleegtehuis, door de familie.
Omdat oma de ene keer down was en de andere dag helemaal helder.
Ik vindt het gewoon van de zotte dat zulke dingen gebeuren, en ben ook blij dat alles in nederland beter geregeld is.
Heb het echt tedoen met mijn overgroot oma. En ze is nog zo jong (76)
Moet je nagaan, mijn overgroot oma is 76 jaar!!!
Het zit mij allemaal best dwars, daarom wil ik het gewoon van mij af schrijven.
Vindt het echt zo gemeen!
Najah, ga zo nog een verhaal schrijven, hopelijk willen jullie die ook lezen, en comment schrijven.
Dat gaat over een boek schrijven
Groetjes!!! xxxxxxxxx
PEACE!