Cuteness!

11:27h. De afspraak was: tussen 11:20h en 11:30h. Ik race op mijn oude fiets om niet te laat te komen. In mijn ogen ben ik zelfs drie minuten te vroeg. Ik ben trots op mezelf.

Als ik aan kom fietsen zie ik hem al zitten. Natuurlijk, ik ben altijd de laatste. Zo werkt dat bij mij. Het regent of hagelt gelukkig niet. Hij zit op een bankje, en zijn zwarte haar glanst me tegemoet. Als hij mij aan ziet komen fietsen, kijkt hij een tikje verlegen. Ik lach naar hem. Dat stadium waar we verlegen zijn voor eerste afspraakjes… daar ben ik nu wel overheen.

Onzeker zwaait hij. Nee dude, ik had je nog niet gezien, daarom is mijn gezicht nu ook in tweeën gespleten. Ik zwaai niet terug, maar blijf gewoon lachen. Drie seconden later stop ik voor zijn voeten. Ik steek mijn hand uit. ‘Hi. I’m Suuz. Nice to meet you… again.’ Ik grinnik terwijl ik dit zeg. De absurditeit van de situatie is nog niet helemaal tot me doorgedrongen, maar ik begin er steeds meer vat op te krijgen.

Hij neemt mijn hand aan. Ik vraag me af wat hij nu denkt. Zou hij al doorhebben dat ik compleet gestoord ben? ‘Hi.’ Dat accent brengt me in de war. Hij spreekt Amerikaans Engels met een soort van Brits accent. Ik neem de jongen nog eens goed op.

Lang. Knap. Donker (half Mexicaans). Dat heb ik wel eens slechter gedaan. Hij lacht nu, eerst wat onzeker, dan breder. Daar zou je toch spontaan van smelten? Of een spontaan orgasme van krijgen. Mag ik kiezen? Wow! Perfecte tanden, en een lach waar hij iedere vrouw mee inpakt als je het mij vraagt. Ik ben in ieder geval verkocht. Hoezo geheim wapen?

Hij vraagt wat mijn plan is. Ik leg hem uit dat ik de trein van 14:08h moet hebben, om op tijd op mijn hoorcollege te komen. Jeetje, ik struikel nu al over mijn Engels. Tering, waarom heeft die gozer zo’n vreemd accent? We gaan mijn fiets wegzetten, en lopen dan de stad in. Hij praat maar wat, volgens mij is hij dus wel hartstikke zenuwachtig. Ik vraag naar zijn jeugd.

‘I’ve lived at all kinds of places. Dubai, Egypt, several places in the States, Canada, the UK…’ Al snel komen we op jeugdvrienden. Hij vertelt dat hij omdat hij zo vaak verhuisd is nooit echt vrienden heeft gehad. De enige ‘vaste’ vriend die hij zijn hele leven door heeft gehad is zijn broertje. Hij adoreert het joch. Mijn broertje is ook cool, maar we hebben allebei een eigen leven. Misschien is het stiekem niet ook een klein beetje tijd voor jou om een eigen leven te gaan leiden?

We lopen doelloos rond. Leuk. Eindelijk iemand die ook van doelloos rondlopen houdt. Die lach! Ik wil met jou zoenen. Eigenlijk wil ik wel meer doen denk ik. Hoezo ik ben oversekst? Ik geef gewoon het testosteron de schuld. Maar het is wel koud, en na een poosje besluiten we dat we ergens wat te drinken en wat warmte gaan halen. Ik wil hem laten beslissen waar hij naartoe wil, maar hij lijkt nogal te twijfelen. *Diepe zucht* Ok, ik kies wel, dit duurt me te lang. ‘Have you ever been there?’ Ik wijs naar de bovenkant van de V&D. Je hebt vanaf daar een mooi uitzicht op het oude centrum van de stad. ‘No, never actually.’ De beslissing is gemaakt. We lopen naar boven en gaan wat te drinken halen.

Als we even later (hij met thee, ik met sinaasappelsap) op mijn Latijncuria zitten begint zijn nervositeit te zakken. Ik vertel gewoon wat over mezelf. Ik leg hem wat van mijn problemen uit, en vertel wat van mijn bijzonderheden. Hij pikt sommige dingen snel op. Tussendoor probeert hij te slijmen. ‘You really ARE the perfect woman. Did they create you in a lab? I mean, you can't possibly be human.’ ‘You look like a perfect Greek statue.’ ‘Wow, I could just stare at your for hours.’ Give me a fucking break! Mijn reet is nu wel schoon dude, stop met dat gelik. Denk je dat ik nu onder de indruk ben ofzo?

Ik probeer de jongen nog een keer te peilen. Die lach… daar moet ik dus niet naar kijken. Slechte dingen, daar wilde ik me op concentreren. Hij is een beetje verwijfd, draagt een broek (te kort en te strak) waar ik echt bijna van moet kotsen, en hij is nogal pretentieus. Hij is zich net iets te bewust van wat hij kan. Hmm… toch mag ik hem wel. De positieve punten wegen tegen de negatieve op. Hij is intelligent, soms wel grappig, doet duidelijk moeite en heeft denk ik ook wel zijn hart op de goede plaats zitten.

We praten en praten. Het gaat echt nergens over, maar de tijd vliegt. Ineens realiseer ik me dat ik een trein wilde halen. Ik kijk op de klok van mijn telefoon. 14:13h. Geweldig, mijn trein is 5 minuten geleden vertrokken. ‘Well… since you have extra time now you just have to come eat something with me.’ Ik mis mijn hoorcollege, maar hij lijkt er niet rouwig om. Ah, well… ik eigenlijk ook niet. Shoot me ok?

We lopen de stad in. Hij houdt steeds deuren voor me open. Zie ik eruit alsof ik gehandicapt ben en dat zelf niet kan? Doe toch niet zo’n moeite iets te lijken wat je denkt dat mij bevalt. Je gooit je eigen glazen in. Na nog een half uur doelloos lopen gaan we patat halen. Daar had ik nou echt zin in.

Terwijl we in de FEBO de patat opeten, begin ik ineens heel hard te lachen. Ik zie op Valentijnsdag een lekker ding in de trein. Na een uurtje staren denk ik de jongen nooit meer te zien. En nu, precies een week later ben ik patat met hem aan het eten. Hoezo absurd? Hij kijkt me een beetje raar aan. ‘Sorry, this is just the weirdest thing that happened to me in months!’ ‘Yeah, me too! I mean what a coincidence!’ ‘Let’s all become Tits’ fans!’ ‘Yes, thank God and Tits.’

We verplaatsen ons weer door de stad. Hij lacht! Wat lief! Aaargh! Wees eens niet zo schattig! Hij blijft zich verontschuldigen voor het feit dat hij niet zo lekker is en de avond van tevoren gedronken heeft. HANGOVER!!! Hahah, moet je ook niet zo dom zijn te zuipen hè? Oeh, wat ben ik sadistisch! We lopen nu naar Cityhall. Daar gaan we zitten. Hij wil koffie verkeerd. Waarom denk je dat het verkeerd heet? Dude!

Ik ben ondertussen al een poosje geleden overgeschakeld naar mijn flirtmodus. ‘I don’t really like (foot) rubs, I’m too ticklish to enjoy them.’ ‘Really?’ *Gemene uitdrukking op zijn gezicht* ‘That’s something I will definitely remember next time I see you’ Sooohooow! Je bent wel zeker van je zaak hè? En flirten is leuk, volgens mij weet jij echt niet meer waar je aan toe bent. We maken een afspraak voor volgende zaterdag.

Af en toe raak ik hem aan. Gewoon, zijn hand, met mijn been ‘per ongeluk’ tegen de zijne aanstoten, op straat tegen hem aan ‘vallen’ (ik ben slecht), hem een aai over zijn bol geven… Dubbelfris reclame: MAAK ME GEK!!!

Na nog een poos praten is het bijna 18:00h. Tijd om naar huis te gaan, ook voor hem. We lopen terug naar het station. Nog een date? Ja, want ik heb nog niet met hem gezoend, en dat is hij beslist wel waard. Vreemd, dit is volgens mij een primeur, ik wil meer met deze jongen en ik heb niets op de eerste date gedaan. Bij de fietsen zeggen we gedag. Ik geef hem gewoon een vriendschappelijke knuffel. ‘I had a fucking great time.’ ‘Overdrijven is ook een kunst’ Whoops! Zei ik dat hardop? ‘Huh?’ ‘Never mind.’ Ik glimlach liefjes. ‘See you on Saturday.’

Ik draai me om en loop weg. Omkijken? Nee. Ik kijk niet om, ik kijk vooruit. Tot zaterdag.