Daar

Waar we speelden,
ons nooit -maar even- verveelden
waar we lachten
aan alles -en niets- dachten en
waar de tijd
een herinnering werd.

Daar
waar we huilden
bij elkaar -verborgen- schuilden
waar we lachten
heel even het gevoel - de pijn- verzachtten en
waar we onszelf
konden zijn.