daar gaat me avond dan.

de avond die ik me voorstelde,
gaat nu voor me neus voorbij.
ik mag niet van me ma naar soest omdat ze niet wilt dat ik nog in het donker moet fietsen.
terwijl mijn vriendin en me vriendjje me komen op halen, maar omdat ze al die mensen niet kent wilt ze het niet.
ik ahd me er zo op verheugd, me ouders verboden me van de zomer ookal om met bepaalde mensen om te gaan omdat ze 3 jaar ouder waren, ga ik met me eigen leefttijd om is het nog niet goed,
ik ging net helemaal flippen heb me moeder uit gescholden en meost huilen uit kwaadheid en verdriet, ze gunnen me helemaal niks. ik heb me pa net gesmst;

wat een bullshit zeg.
weet je ik hoef helemaal niks meer.
laat maar zitten allemaal.
En als jullie thuis zijn hoef ik niet te praten.

echt ik ben zo kwaad, ik had al alles afgesproken,
ik mocht van me pa naar buiten en me moeder moet het weer verpesten.
ik meost huilen en zag me vader kijken,
hij vond het niet leuk om me zo te zien.
me ouders maken me gewoon helemaal kapot.

in de 1e ging het heel slecht met mij ging helemaal de verkeerde kant op enzo,
heb geprobeerd om weer normaal te worden en deed me best.
me ouders zouden me een kans geven.
maar ik merk gewoon dat ze me niet vertrouwen.
dat kan je toch geen ouders noemen ?
ze hebben beloofd me vrijheid te geven, maar ik word gewoon opgesloten hierzo
ik kan net zo goed in een gevangenis gaan zitten daar is het denk ik zelf nog beter.

godverdomme he !
27 nov 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van zondernaam
zondernaam, vrouw, 16 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende