Midden in de nacht, gaan mijn gekste hersencellen open.
Deze vormen de raarste gebeurtenissen.
Na een uurtje of zeven, word ik wakker, en realiseer me dat;
- varkens niet kunnen vliegen.
- ik niet via een touw naar de overburen kan.
- ik niet in de lucht kan blijven hangen als ik spring.
- mijn auto niet van de glijbaan in het zwembad mag.
- de kat nooit zwemvliezen had en al helemaal geen afschroefbare kop.
- het lijk dat ik moest zien te verbergen al lang en breed verdwenen is.
- ik vandaag niet te paard naar mijn werk zal gaan.
Het is toch een soort van opluchting dat ik het alleen maar droomde.
Je zal op je hoofd gescheten worden door een vliegend varken?!
Nee, doe me dan maar gewoon een zeemeeuw!