dag 8....

Dag 8 in onze tijdelijke noodwoning.
De eerste regenbui komt naar beneden. ..
Windstoten vliegen langs onze unit.
Het klinkt wel gezellig, het lijkt wel een beetje kamperen. .. De regen tikt gezellig op het dak en binnen is het gezellig droog en warm.
De kaarsjes staan aan, kopje thee in mijn handen en mijn favoriete serie staat aan. ..
En dan begint het, ik hoor binnen druppels, ik hoor steeds meer druppels, ze druppen steeds harder, ik voel mij opgejaagd. .. Waar komt het vandaan? ??
Op zoek naar de lekkage merk ik dat ik hetzelfde doordringende gedrup ook aan de andere kant van de kamer hoor. ..
Opschieten, eerst deze kant vinden. ..
Na even voelen en zoeken heb ik de lekkage gevonden, oeiiii, gevaarlijk. .. Het drupt, direct op t stopcontact. .. handdoeken neerleggen. .. aaarg, waarom ben ik vanavond ook alle thuis met de Kids. ..?!?!

Zo, stopcontact safe.. Op zoek naar de andere lekkage. .. Het gedrup klinkt steeds sneller en doordringender... Deze was snel gevonden, ik zie grijze strepen over ons pas wit geverfde muurtje, handdoeken in de vensterbank gelegd, hoor bij een raam verderop ook gedrup, hoor tegelijkertijd ook mijn favoriete serie verder gaan. .. beetje jammer dat we hier geen interactieve televisie hebben. .. Maar ik moet hier de mooie laminaat vloer redden.

Als de woonkamer al 3 plekken lekkage heeft, moet ik de andere kamers ook maar checken. .. Helaas kwam ik handdoeken tekort. Manlief maar gebeld. .. Want ik baal, ik ben gefrustreerd, eigenlijk ben ik woedend! ! Hij zou t allemaal fixen, hij zou t repareren, hij zou deze units bewoonbaar maken. .. Maar ik zit hier tussen de druppels die mij opjagen, ik zit niet rustig meer, kan ook even niet meer genieten van de kaarsjes en de thee kan beter icetea heten. ... Weet je. .. t liefste kruip ik diep onder de dekens. .. Als die tenminste Nog droog zijn. ....