dagje ziekenhuis
Nou, dat 'even laten checken' werd een dagje ziekenhuis: vanochtend vertrokken, net pas terug....
Om 10.00 was mijn afspraak, ik was onderweg en toen belde John met het nieuws dat hij ook onderweg was (ik dacht dat hij op zjin werk was- maar hij was nog maar een half uurtje op zijn werk toen hij besloot toch mee te gaan, wat ik erg lief vond.)
Om 11.05 werd ik eindelijk geroepen (daar gaat je bloed druk dus ook van omhoog- zo lang wachten.) Ze legden me aan een monitor (baby's hart en beweging etc) en meette mijn bloeddruk- die was 140 over 100. De bloeddruk vonden ze inderdaad te hoog, dus ze deden een bloed test en vroegen mij om op de resultaten te wachten. Ik mocht niet het ziekenhuis verlaten terwijl ik op de resultaten wachtte en het zou ongeveer 2 uur duren.
Dit was om 12.30 dus John ging lunch voor ons halen en die hebben we lekker samen in de wachtkamer zitten op peuzelen. Gelijk allebei maar het werk weer gebeld om te zeggen dat we toch wel erg laat op het werk zouden komen, en daarna was het wachten geblazen.
...Om drie uur vroeg ik of ze ons vergeten waren. Nee hoor, maar niet alle test resultaten zijn terug...
werk gebeld: ik denk niet dat we vandaag nog komen...
... om 16.15 vroeg John aan een andere verpleegster wanneer de resultaten zouden komen: 'oh, morgen waarschijnlijk pas'... ja, maar wij wachten al de hele middag.. 'oh even checken.'...
...paar minuten later komt de verpleegster naar ons toe: 'ze wachten nog op de resultaten van 1 test, dan roepen ze u'...
...10 minuten later komt de eerdere verpleegster naar ons toe: 'we wachten nog op de resultaten van 1 test, sorry dat u zo lang moet wachten'
... 15 minuten later: 'Imke' word er door de wachtruimte geroepen... hoera! Ik krijg eindelijk iemand te zien. Een doctor vraagt mij het verhaal voor de derde keer te vertellen, wat zijn de klachten, waarom meette ik mijn eigen bloed druk (dat is namelijk niet goed volgens hun- als ik denk dat ik een hoge bloeddruk heb moet ik gelijk naar hun toe komen) etc. Ik vertel alles, onder andere ook dat ik denk dat de hoge bloeddruk door de stress komt en niet door pre-eclampsie. toch krijg ik nog de inmiddels standaard vragen: heb je gezwollen voeten, heb je hoofdpijn, heb je protiene in je bloed. NEE NEE NEE, dat heb ik al tig keer verteld. 'we willen je bloed druk blijven meten voor 24 uur. we geven je zo een apparaat en dan mag je naar huis.
...Terwijl ik zit te wachten verhuist een andere doctor me naar een andere kamer want zij heeft de kamer nodig....
...5 a 10 minute later, ik ben geneigd mezelf op te hangen, zo moe word ik van het nutteloze wachten constant.... ik ben niet goed in stilzitten, dus ik erger me dood... komt uiteindelijk de verpleegster terug met een bloeddruk automaat dat ik constant aan moet houden. (zie onderstaande foto) ik mag niet eens douchen morgen ochtend- had ik vanochtend maar mijn haren gewassen!!
Ze verontschuldigd zich nogmaals voor het lange wachten (waarop ik alleen maar vermoeid glimlach... ik trek het niet meer) en vraagt me morgen terug te komen. 'Kan het zo laat mogelijk? ik heb een belangrijke vergadering van 2.00 tot 5.00 waarin ik mijn werk overgeef aan mijn collegas voor ik met zwangerschaps verlof ga.' 'ja hoor' ze loopt weg, komt terug met de mededeling: 'Je kunt ons om 3.30 zien.'... die vergadering morgen kan ik dus ook wel vergeten. verder weet ik niet eens of ik nog mag werken, want als je in de laatste vier weken een dag ziek bent begint automatisch je zwangerschaps verlof, en of dit als een dagje ziek word gerekend weet ik niet, maar ik ben bang van wel.
het apparaat.
Ik vind het een zooitje. ik wou alleen maar weten of ik inderdaad hoge bloeddruk had en zo ja wat de risicos waren etc en wat ik er tegen kon doen. Ik weet dat ik geen 'Pre-Eclampsie' heb, want ik weet wat de symptonen daarvan zijn en dat ik die niet heb, behalve hoge bloeddruk dan.
Dit soort dagen herinneren mij er aan waarom ik nooit om een klein akkafietje naar de doctor ga, het word zo opgeblazen. Ik weet dat ze voorzichtig moeten zijn, maar dat doen ze beter door mensen met hoge bloeddruk snel te helpen, in plaats van ze meer dan 7 uur in het ziekenhuis te laten zitten (want DAAR gaat de bloeddruk van omhoog!!) en ze daarna met een monitor rond te laten lopen.
Net meette de BP (Bllood Pressure) monitor mij weer (doet het elk uur) en ik heb nu 127 over 77... niks mis mee dus...zucht
Imke
Om 10.00 was mijn afspraak, ik was onderweg en toen belde John met het nieuws dat hij ook onderweg was (ik dacht dat hij op zjin werk was- maar hij was nog maar een half uurtje op zijn werk toen hij besloot toch mee te gaan, wat ik erg lief vond.)
Om 11.05 werd ik eindelijk geroepen (daar gaat je bloed druk dus ook van omhoog- zo lang wachten.) Ze legden me aan een monitor (baby's hart en beweging etc) en meette mijn bloeddruk- die was 140 over 100. De bloeddruk vonden ze inderdaad te hoog, dus ze deden een bloed test en vroegen mij om op de resultaten te wachten. Ik mocht niet het ziekenhuis verlaten terwijl ik op de resultaten wachtte en het zou ongeveer 2 uur duren.
Dit was om 12.30 dus John ging lunch voor ons halen en die hebben we lekker samen in de wachtkamer zitten op peuzelen. Gelijk allebei maar het werk weer gebeld om te zeggen dat we toch wel erg laat op het werk zouden komen, en daarna was het wachten geblazen.
...Om drie uur vroeg ik of ze ons vergeten waren. Nee hoor, maar niet alle test resultaten zijn terug...
werk gebeld: ik denk niet dat we vandaag nog komen...
... om 16.15 vroeg John aan een andere verpleegster wanneer de resultaten zouden komen: 'oh, morgen waarschijnlijk pas'... ja, maar wij wachten al de hele middag.. 'oh even checken.'...
...paar minuten later komt de verpleegster naar ons toe: 'ze wachten nog op de resultaten van 1 test, dan roepen ze u'...
...10 minuten later komt de eerdere verpleegster naar ons toe: 'we wachten nog op de resultaten van 1 test, sorry dat u zo lang moet wachten'
... 15 minuten later: 'Imke' word er door de wachtruimte geroepen... hoera! Ik krijg eindelijk iemand te zien. Een doctor vraagt mij het verhaal voor de derde keer te vertellen, wat zijn de klachten, waarom meette ik mijn eigen bloed druk (dat is namelijk niet goed volgens hun- als ik denk dat ik een hoge bloeddruk heb moet ik gelijk naar hun toe komen) etc. Ik vertel alles, onder andere ook dat ik denk dat de hoge bloeddruk door de stress komt en niet door pre-eclampsie. toch krijg ik nog de inmiddels standaard vragen: heb je gezwollen voeten, heb je hoofdpijn, heb je protiene in je bloed. NEE NEE NEE, dat heb ik al tig keer verteld. 'we willen je bloed druk blijven meten voor 24 uur. we geven je zo een apparaat en dan mag je naar huis.
...Terwijl ik zit te wachten verhuist een andere doctor me naar een andere kamer want zij heeft de kamer nodig....
...5 a 10 minute later, ik ben geneigd mezelf op te hangen, zo moe word ik van het nutteloze wachten constant.... ik ben niet goed in stilzitten, dus ik erger me dood... komt uiteindelijk de verpleegster terug met een bloeddruk automaat dat ik constant aan moet houden. (zie onderstaande foto) ik mag niet eens douchen morgen ochtend- had ik vanochtend maar mijn haren gewassen!!
Ze verontschuldigd zich nogmaals voor het lange wachten (waarop ik alleen maar vermoeid glimlach... ik trek het niet meer) en vraagt me morgen terug te komen. 'Kan het zo laat mogelijk? ik heb een belangrijke vergadering van 2.00 tot 5.00 waarin ik mijn werk overgeef aan mijn collegas voor ik met zwangerschaps verlof ga.' 'ja hoor' ze loopt weg, komt terug met de mededeling: 'Je kunt ons om 3.30 zien.'... die vergadering morgen kan ik dus ook wel vergeten. verder weet ik niet eens of ik nog mag werken, want als je in de laatste vier weken een dag ziek bent begint automatisch je zwangerschaps verlof, en of dit als een dagje ziek word gerekend weet ik niet, maar ik ben bang van wel.
het apparaat.
Ik vind het een zooitje. ik wou alleen maar weten of ik inderdaad hoge bloeddruk had en zo ja wat de risicos waren etc en wat ik er tegen kon doen. Ik weet dat ik geen 'Pre-Eclampsie' heb, want ik weet wat de symptonen daarvan zijn en dat ik die niet heb, behalve hoge bloeddruk dan.
Dit soort dagen herinneren mij er aan waarom ik nooit om een klein akkafietje naar de doctor ga, het word zo opgeblazen. Ik weet dat ze voorzichtig moeten zijn, maar dat doen ze beter door mensen met hoge bloeddruk snel te helpen, in plaats van ze meer dan 7 uur in het ziekenhuis te laten zitten (want DAAR gaat de bloeddruk van omhoog!!) en ze daarna met een monitor rond te laten lopen.
Net meette de BP (Bllood Pressure) monitor mij weer (doet het elk uur) en ik heb nu 127 over 77... niks mis mee dus...zucht
Imke
06 sep 2006 - bewerkt op 06 sep 2006
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 25 nov 2007 en dan zegt je lichaam: mag ik nu? ( 4 )
- O 21 nov 2007 Ilses doop ( 4 )
- O 10 nov 2007 U? wat betekend dat? ( 12 )
- O 09 nov 2007 Dutch and British coasts braced for flooding ( 4 )
- O 06 nov 2007 Breastfeeding leads to higher IQ in babies
- O 05 nov 2007 bonfire night, rug en Ilse ( 2 )
- O 02 nov 2007 ..en zo komt alles toch weer goed... ( 1 )
- O 02 nov 2007 waar ik me nou aan erger...... ( 3 )
- O 02 nov 2007 shit dag ( 2 )
- O 02 nov 2007 Weer een begravenis.... ( 3 )
- O 28 okt 2007 Je zou er maar gewoond hebben!
- O 21 okt 2007 Sikh wedding ( 3 )
- O 14 okt 2007 Een vriendje uit de berenfabriek ( 8 )
- O 03 okt 2007 Brief van Ilse ( 8 )
- O 01 okt 2007 deze tijd vorig jaar.... ( 3 )