Dat huisje ben ik

er staat een klein en donker huis
aan het einde van de straat
niemand loopt er langs
maar men weet dat het er staat
en dat er vroeger lampjes hingen
dat het er warm was en gezellig bovendien
dat je de kinderen hoorde zingen
maar niemand lijkt het nog te weten of te zien

was mij, omarm mij, ontdooi mij,
krab het ijs van men ramen
laat de wereld weer zien wie ik was mij,
wie ik was,

niemand weet precies
wat er daar binnen is gebeurt
de muren zijn te dik
en gesloten lijkt de deur
toch is een lichtje aangelaten
voor wie de moeite neemt en echt naar binnen kijkt
lijkt het zachtjes terug te praten
en is het net alsof een hand naar buiten reikt

was mij, omarm mij, ontdooi mij,
krab het ijs van men ramen
laat de wereld weer zien wie ik
was mij, verlos mij, ontdoe mij,
laat de stilte de weer horen
en de liefde weer voelen
wie ziet mij wie hoort mij
wie wast mij

er zit een klein en donker kind
met zijn voeten in het zand
het vuur ligt aan zijn zij
en het bloed zit aan zijn handen

genees me en heel me
omhels en omarm me
ontdoe en verlos me
ontdooi en verwarm me en
was mij
begrijp me vergeef me
verwoord en beloof me
breek af en herbouw me
geloof en vertrouw op mij
was mij

liefdesverdriethuilenliefdesverdriet

(Marco Borsato)
30 okt 2008 - bewerkt op 30 okt 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van OrangeGirl
OrangeGirl, vrouw, 34 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende