De achter gelaten leegte

Elke dag een nieuw initiatief.
Iedere dag een andere invalshoek.
Om me te leren opstellen,
tegen over de leegte die achter gelaten is.
In de relatie van mezelf tot mezelf,
uit nood geboren.
Met een verbondenheid,
op een fundamentiele wijze.
Bij deze momenten ga ik schrijven,
zo als ik nu doe.
Hier uit put ik de moet,
om mijn gedachten te vormen.

Maar vaak is het anders.
Geef ik moegestreden toe aan de leegte.
Deze capitulatie geeft dan zo'n veilig gevoel.
En lijkt het,
of ik het ontheemde thuis heb gevonden.
In het bewust zijn van de overgave,
lijkt de ondergang veilig aan te voelen.
Op de eeuwige nimmer aflatende strijd,
van mijn leven en M.D.